Serbska pčela

— 91 —

не иде, кодб куНе задержати могла и Јмбла. брЂ свама Турскима странама добро е познато, колико су ПЈта јБосни , Херцеговини и Албанш СЈЛтанови Укази обнародовани бв1вали, кои су оштро, да се воиска кјпи и проти†РусЈа иде, налагали : зато опетљ све те Земл"ћ свагда с Ј се отговарале и доказивале, да и оне саме предЂ вратима домашнкима данк) и ноау непрГнтел^ имаго, збогЋ кои ни на кратко време домовине и родбине с.'јое оставити не смћду. Порта послћ свагдашш>и таковв1 отговора, да се едаипјтђ отђ т!и велики непрјатела свои Церногораца избави и освободи, пошлгћ 1774 год. Паши свомђ СкЈтарскомЂ МехмедЈ знатнЈ суммЈ новаца, и наложи мј, да ("». Албанскомт. и ХерцеговачкомЂ воискомђ иаЦерну ГорЈ јДари. Озаи от& три репа Паша покоравагоћисе вмсокомђ и оштромЂ налогЈ новогђ свогђ Султана, отма у АпрЈлто мћсецЈ Јдари на Кјчку нах1К), а именомЂ на Дрекаловићеву родбину. Дрекаловићи изненада видћвши превелнку множинј Тјрскј , заклгоче, да е бо.гЈ; и славшб За нки, да сђ орјжшмђ у рЈкама сви изЈмрЈ, нежели да се Турцима предаду, и свободу свото изгубе. Сђ нев ^ронтномЂ дакле и неописаномЂ храбросћу тако се проти†непрјнтелн одапру, Да се отђ 6 1 ' ђ до 9 гћ Апршн битка еднако проДУЖавала; и наипослћ на превелико Јдивленћ свио Турака шака, тако да рекиемо, Дрекалови' и '!1е родбине петдесетЂ тмсућа Турске воиске