SRĐ

— 394 —

najtoplije preporučuje propaganđi. Godine 1661. bješe kustos Bugarske. Rim ga odredi za asistenta bosansko-franerackoga kapitula. U tu svrhu dođe u Dubrovnik i stoga 14. Novembra otiđe odovle u Sarajevo, gdje je hotio cekati odnosni brev iz Rima. Godine 1674. bješe umro Petar Diodat, nadbiskup sofijski, a biskup nikopojski Filip Stanislavov bješe umro iza godine 1673. a davno prije godine 1675. Svi svedeniei, redovnici i kršćani Nikopojski mole da bude izabrat Serafin za biskupa. Slično ucine i vjernici u Klisuri. Pošto jo ovo posjedne mjesto pripadalo sofijskoj mitropoliji, to su Serafina žejeli za biskupa i za Sofiju. Ali Serafin ne postane biskupom. Još su dva franevca imala onda veza s našijem stranama a to su fra Juraj i fra Jakob. Fra Juraj to je možda Juraj Vizić iz Ciprovca, koji je godine 1664. bio u Rimu, pa Novembra iste godine otišav u Dubrovnik da se vrati na svoje mjesto ; bješe u Dubrovniku na mlado leto. Fra Jakobu je biio 41 godina, kad je naspomenut u našim biješkama. Ovdje treba istaknuti, da su svi ovi fratri, to jest nadbiskup sofijski Petar Bogdan, pak fra Danijel iz Železne, fra Juraj i fra Jakob rodom Bugari iz Ciprovca ili Železne, ali svi pišu i govore srpski, te još više čudi, kad se vide napisana srpski očitovana u ime sviju stanovnika i svećenika jednog mjesta ; istina zato je dosta da umije srpski samo onaj koji piše, ali se može držati da je tu bilo više Judi, koji su razumjeli srpski. Pri onako tijesnijem vezama s Bugarima, nije cudo da se i dubrovačkom jeziku uvukao koji elemenat iz bugarskoga, o cemu smo našli dokaza u spisima.

iT