Gledišta

dr pavao domančić

I Prisutnost dileme koja se javila kao proizvod relativno neuspjelog pokušaja monetarno-kreditne restrikcije u dosadašnjem periodu sprovođenja privredne reforme, a koja implicira izbor, ekonomski gledano, najracionalnije politike za realizaciju težnje oživljavanja privrede, opredijelila nas je da o tome nešto kažemo, jer, čini nam se, ona donekle otežava i prolongira neodložnost brze reakcije na proizvedenu stagnaciju. Riječ je, u stvari, o mogućnosti izbora između dvije politike inflatorne i deflatorne, koje su se kod nas već afirmirale, ali, po našem mišljenju, pretežno kao dvije „neugodnosti”, od kojih treba izabrati onu manje neugodnu, a to znači onu koja će pozitivnije djelovati na buduću privrednu aktivnost. Ako već ostavljamo mogućnost izbora jedne od spomenutih politika, koje se potpuno suprotno manifestiraju sa adekvatnim utjecajem na privredna kretanja, moraju se one u prvom redu posmatrati sa aspekta njihovog učinka, uzimajući kao osnovu naše dosadašnje iskustvo. Altcmativa o kojoj je riječ ima osnova, na jednoj strani, u usporenoj, stagnirajućoj privrednoj aktivnosti koju je snažno pritiskala i još pritišće deflatorna, odnosno rigorozna restrikcija kredita i, na dmgoj strani, u stvorenoj psihozi o potrebi naglog suzbijanja inflacije kao samo negativne pojave. Staviše, dobija se utisak da se upravo u naglora suzbijanju inflacije tražio i osnovni početni preduvjet za uspješno sprovođenje reforme, prestrukturiranje privrede i nje-

DEFLATORNA POLITIKA I STABILIZACIJA PRIVREDE

735