JUS standardizacija

3.24

?

STANDARDIZACIJA

Standardna sita — komplet JUS L.J9.010 sa sitima: iznad 1,5 mm, 1, do 1,5 0,75 do 1,0, 0,00 do 0,75, 0,50 do 0,60, 0,40 do 0,50, 0,30 do 0,40, 0,20 do 0,0, 0,15 do 0,20

i 0,10 do 0,15, 0,075 do 0,10 i ispod 0,075 mm,

Stakleni levak — prečnika 100 mm,

Drveni štapić — oblika vretena,

Voštano platno ili gladak papir bez dlačica

Lopatica i običan drveni štap

Postupak

Uzorci uzeti uz korekciju prema tač. 3.21 pomešaju se zajedno i pretstavljaju srednji uzorak. Jedan deo srednjeg uzorka služi za određivanje grube vlage.

Ovaj deo drobi se na veličinu zrna ispod 20 mm i reducira četvrtanjem ili preko razdelnika na 1 do 3 kp. |

Ukoliko sadržaj vlage prelazi 8 do 10%, uzorak za obradu suši se na 105 do 1100C i zatim se pristupi njegovoj pripremi. Ako se sadržaj vlage kreće ispod 8 do 10%, pristupa se toj obradi direktno. Srednji uzorak se drobi na normalnoj drobilici, a njegovo reduciranje vrši se prema sledećoj tabeli:

Tabela 3 Težina uzorka nakon Maksimalna veličina redukcije, kp zrna uzorka, mm 200 ı do 500 ispod 20 100 i do 200 : ispod 15 20 i do 100 ispod 10 10 i do 20 ispod 6 5ido 10 ispod 3

ispod 5 ispod 0,42

Uzorak izdrobljen na veličinu zrna ispod 20 mm, težine oko 200 kp, dobro se izmeša četiri puta zasipavanjem ma stožac. Kod zasipavanja na stožac ruda se sipa na vrh stožca u manjem mlazu, kod čega radnik obilazi oko stožca. Na taj način dobije se pravilnom segregacijom gramulometriskih frakcija venac krupnih frakcija po obodu stožca. Sada se zabode jedan štap kroz vrh stožca do dna i u jednoj spiralnoj krivulji ruda se o dcentra razgrće prema obodu. Ovakvim razgrtanjem sačuvana je jednolika segregacija granulometriskih frakcija. Nakon toga razgrnuti stožac se četvrta i slučajno odabrane dve suprotne strane sa odbacuju i ostaje uzorak od oko 100 kp. Ako ovaj pretstavlja jedan lot, ide direktno na daljnju obradu prema tabeli 3. Ako ovaj pretstavlja četvrtinu ili polovinu lota sačuva se, dok se na isti način obrade uzorci za ostale četvrtine ili polovine lota. Obrađeni uzorci se sjedine i dobro izmešaju zasipavanjem na stožac pet puta.

Ovako dobiveni sjedinjeni uzorak se usitni na laboratoriskoj drobilici ı reducira kroz razdelnik prema tabeli 3, s time da konačno dobiveni uzorak iznosi oko 5 kp.

Ovaj uzorak se ponovno reducira kroz mali razdelnik ili putem četvrtanja, da se dobije količina od cca 500 do 1000 p, što pretstavlja laboratoriski uzorak. Jedan deo ovog uzorka se posebno spremi i kao kontrolni uzorak čuva naredna tri meseca, dok drugi deo služi za izradu analitičkog uzorka.

Analitički uzorak dobiva se iz laboratoriskog uzorka dobivenog prema tač. 3.23 finim sitnjenjem u ahatnom tarioniku i prosejavanjem ispod 0,10 mm, s tim da se na tom situ preostali deo ponovno usitnjava u ahatnom tarioniku i prosejava kroz sito. Dobiveni prah se sipa kroz levak ma voštano platno ili gladak papir, držeći kraj levka udaljen 5 do 7 cm od površine platna. Nakon ovog se prah ponovno sipa kroz levak na drugo platno ili arak papira. Radi boljeg mešanja ova operacija se ponavlja 2 do 3 puta.

U centar stvorenog konusa usađuje se štapić i kružnim pokretima od centra prema periferiji proba se rasprostire i izravnava u formi kruga debljine 5 do 6 mm. Ovako dobivena hrpa podeli se uzajamno okomitim simetralama na četiri dela, koji se zatim ponovno dele na još četiri dela. Iz centra svakog dela lopaticom se uzima približno jednaka količina materijala po čitavoj debljini sloja do samog papira. Ovako dobiven amalitički uzorak u količini od 25 do 50 p stavi se u bočicu sa gumenim čepom ili limenku sa dobrim poklopcem, odnosno u kesicu od gustog papira ili polivnila.

Na etiketi se nazmači naziv uzorka, radni broj uzorka, broj radnog naloga, ime preduzeća odnosno isporučioca rude, datum uzimanja probe, mesto uzimanja probe i ime uzorka.