JUS standardizacija

OBUČAVANJE STRUČNJAKA ZA STANDARDIZACIJU U INDIJI”

U čitavom svetu danas postoji relativna oskudica u naučnom i tehničkom osoblju, koja je posledica velikog napretka nauke i tehnike. Ni Ind'ja nije izuzetak u pogledu ove oskudice, već Je, naprot v, sa današnjim brzim tempom izgradnje u toj zemlji i širokim planovima razvitka tehničke baze, ta oskudica postala, u stvari, akutna.

Što se tiče stručnog osoblja na polju standardizacije, tu je problem za Indiju još teži, s obzirom na nedostatak jednog posebnog nastavnog programa čiji bi cilj bio pripremanje stručnjaka za standard zac'ju Još na univerzitetu, ili u tehničkim školama. Indijski zavod za standardizaciju, koji je, inače, veoma aktivna ustanova te vrste u svojoj zemlji, pokušao je međutim, sa uvođenjem razl:čitih kurseva sa svrhom upoznavanja mladih kadrova sa značenjem i sadržinom standardizacije. Ovi kursevi naišli su na dobar odziv slušalaca, ali se njihovi rezultati još očekuju, s obzirom da su tek nedavno uvedeni.

U Indi se dosta pisalo o tome kakve kvalfikacije treba da ima dobar inženj=r-standarćiz-r. Te kvalifikacije se, uglavnom, svode na: a) solidno tehničko znanje i razumevanje predmeta u vezi sa kojima. treba da se vrše pripreme za standardizaciju; b) razumevanje i poznavanje osnovnih principa standardizacije; c) izgrađenost ličnosti; d) snaga ubeđivanja; e) razvijena osobina strpljivosti; f) organizacione sposobnosti i g) veština da se od članova komisija i komiteta za predlaganj» standarda izvuče maksimum, s obzirom na činjenicu da, obično, oni zauzimaju različite položaje i funkcije u životu ı u tehničkoj h'jsrarhiji.,

Za razliku od razvijenih zemalja, kao što su Sjedinjene Amer čke Države: Vel ka Britanjaii Nemačka, Indiji su daleko više potrebni inženjeri-standardizeri, s obzirom na to da je u toj zemlji tek počela da se razvija i sama svest o potrebi standardizacije. Za uspešan razvoj standardizacije Ind:jski zavod za standardizaciju mora stoga, uglavnom, da zavisi od snaga sopstvenih kadrova. Ovaj zavod je zato usmerio svoju delatnost u dva pravca: na obučavanje inženjera-standardizera za samu ustanovu i na propagiranje potrcbs standardizacije među inženjerima i tehničarima u industriji.

Kadrovi za zavod regrutuju se među diplomiranim mladim inženjerima na polju tehničkih nauka, hemije, poljoprivrede, statistike, tekstilne industrije itd. Odgovornost stručnog osoblja zavoda, posebno njegove uprave, sastoji se u odgovornosti sekretara tehničkog komiteta, koji je centralna poluga oko koje se komitet kreće ispravnim putem, koristeći pojedina. specijalna znanja članova, ka jedinstvenoj građevini najboljeg tipa standarda. Funkcija stručnog sekretara zahteva, stoga, pored solidnog tehničkog znanja, i određene sposobnosti ubeđivanja i ophođenja sa ljudima.

Imajući u vidu citirane kvalitete pri izboru kandidata za standardizera, izabrani inženjeri dob:jaju u nizu kurseva i predavanja u samoj ustanovi za standardizaciju osnovna znanja o načelima standardizacije,

U okviru Indijskog zavoda za standardizaciju odvija se dvogodišnji program obučavanja budućih standardizera, a pod rukovodstvom uprave Zavoda, i u smislu prethodno iznetih smernica za oformljavanje odgovarajućih stručnjaka — sekretara komisija, odnosno komiteta za standardizaciju.

Sam program sastoji se iz tri faze — pripremne, faze izučavanja i praktične faze. U prvoj fazi sluŠšaoci prolaze kroz sva odeljenja Zavoda, privikavajući se na rad i uslove u njima, s tim što se posebna pažnja obraća — u vezi sa određenim stručnjacima — radu u odeljenjima u kojima će ti stručnjaci raditi, ili kod kojih se ispoljavaju posebne teškoće i problemi u vezi sa standardizacijom.

Faza izučavanja obuhvata nekoliko kurseva predavanja o principima i metodologiji standardizacije. Kao pomoć služi odgovarajuća domaća i inostrana literatura. Slušaoci, pored toga što slušaju predavanja, često ih i sami održavaju, vode diskusiju, a pored toga rade ı na oglednim problemima i vežbama iz različitih oblasti. Između ostalih, glavni predmeti na ovim kursevima jesu: razne vrste tehnika koje se primenjuju u standardizaciji, način obeležavanja standardnih podataka, organizac ja rada u komisijama itd. Kurs obuhvata i strukturu, funkcije i druge karakteristike najvažnijih ustanova za standardizaciju u stranim zemljama, zatim Organizacije ISO i drugih međunarodnih organizacija, kao i organizacione forme rada na standardizaciji pri preduzećima, kompanijama i sl. Slušaocima se neprestano, kroz predavanja i druge forme obuke, obraća pažnja na veliku ulogu koju igra sposobnost za organizovanje saradnje i usklađivanja različitih mišljenja, karakterističnih za problem standardizacije.

Posebni kursevi se održavaju u vezi sa sistemima mera i međusobne konverzije metričkog i inč sistema, kao i o statističkim metodima, tehničkom crtanju, štampanju i izdavanju standarda i drugih srodnih publikacija, o korekturi, jezičkim pitanjima u vezi sa terminologijom, itd.

1) Prema članku d- A. N. Ghosh-a „Obučavanje stručnog osoblja u IS“, objavljenom u ISTI Bulletin, Vol 13, No. 4, 1961. — priredio Đ. Krstić. ;