JUS standardizacija
STANDARDIZACIJA
kriva dielektričke čvrstoće kao funkcija vremena izlaganja. Može se pokazati potrebnim interpolacija između nađenih tačaka ili pak ekstrapolacija. Starenje treba da se nastavi dok se ne postigne 2/3 od propisane krajnje tačke ili dok vreme starenja ne bude veće od 6000 časova. Ako je termički vek na nekoj temperaturi procenjen na više od 5000 časova, tada se povećava i gornja vremenska granica, jer se može propisati i drugi kriterijum krajnje tačke.
Izračunavanje Krajnja tačka dielektričke čvrstoće
Krajnja tačka od 118 kV/cm se predlaže kao kriterijum degradacije. Izbor ove tačke je izvršen po đogovoru i baziran je na iskustvu koje pokazuje da se ova vrednost podudara sa stvarnim radnim vekom. Kao što je opisano u tač. 6.3, poželjno je nastaviti ispitivanje ispod izabrane krajnje vrednosti tako da ju je moguće bolje definisati.
Krivu srednje dielektričke čvrstoće nacrtati kao funkciju vremena starenja u časovima, za svaku temperaturu. Rezultat
prikazati u granicama pouzdanosti od 95%. Odrediti iz ove krive broj časova starenja koji odgovara 118 kV/cm (na osnovu početne srednje debljine), i nazvati to vreme tremičkim vekom.
Po dogovoru mogu se koristiti i druge krajnje tačke kao što je neki procenat od početne srednje dielektričke čvrstoće
Relativna termička postojanost
Uocrtati termički vek u časovima za svaku temperaturu na papir sa logaritamskom vremenskom podelom na ordinati i recipročnom vrednošću apsolutne temperature na apscisi kao što je predloženo u JUS N.A5.110.
U velikom broju slučajeva tačke na dijagramu će ležati približno na pravoj. Nacrtati pravu liniju koristeći regresionu analizu da bi se prikazala zavisnost termičkog veka materijala kao funkcija temperature.
Termički vek je određen iz ove prave kao broj časova starenja koji odgovara dielektričkoj čvrstoći od 118 kV /cm računato na osnovu srednje početne debljine.
Zapisnik o ispitivanju Zapisnik o ispitivanju veka nekog laka treba da sadrži sledeće podatke. Opis laka, tip, proizvođač, fizička svojstva, itd.
Navesti težinu po jedinici površine, tkanje (broj žica osnove i potke po santimetru) i debljini upotrebljene staklene tkanine.
Urcđaj elektroda koji je korišćen pri ispitvar.ju (Alternativa 1 ili II).
Specijalna obrada epruveta, ako je ima. Broj uronjavanja da bi se dobila odgovarajuća debljina.
Vreme pečenja i upotrebljena temperatura pri izrađi epruveta. Srednja početna debljina epruveta.
Srednja početna dielektrička čvrstoća.
Srednja dielekt:ička čvrstoća za svaki period starenja.
Grafik srednje diclektričke čvrstoće i njene granice pouzdanosti sa 95% verovatnoće, kao funkcija vremena izlaganja u časovima, sa označenom krajnjom tačkom u časovima koja odgovara 118 kV /cm. Ako je bila odabrana neka druga krajnja tačka, to treba da bude prikazano zajedno sa odgovarajućim termičkim vekom.
Grafik relativne termičke postojanosti sa logaritmima vremena na ordinati kao funkcija apsolutne temperature, na apscist.
Kriterijum krajnje tačke i temperaturni indeks treba đa budu određeni prema JUS N.A5.110.
Fe a a i