Menično pravo. I

233

т. ј. у његовом тексту, или и ван тога текста у виду додатка самоме протесту. Било на један или на други начин, сам Факт посредовања мора се видети из протеста. Наравно је да се посредовање може (испоредити бр. 175.) још и на меници означити; али оно само за се није довољно.

Ово означење посредовања састоји се из напомене: да је посредовао тај и тај, за част тога и тога, па се може још констатовати и исплата хонорантова. Али од свега тога је довољно, ако се у протесту само назначи да је и ко је посредовао. Само извршење исплате од стране хоноранта може се, као што обично и бива, констатовати особеном признаницом онога који је новац примио (било на меници или и на каквој особеној исправи).

Ако је хонорант нарочито означио лице за чију част меницу плаћа, онда се оно п сматра као хонорат. Ну ако то хонорант није учинио, онда се као хонорат сматра последњи жирант. Ово по томе што п овај остаје у обавези према хоноранту, који по 5. 135. ступа у права притежатеља менице.

802. — Делимична псплата за част. — Начелно узев ималац менице није дужан примити само један део меничне суме на име исплате за част (испореди бр. 176, 272), сем случаја кад је већ извршена делимична исплата, па се онда јави хонорант за неплаћени остатак. На сваки начин и ова хонорација може увек бити делимична, ако поверилац на то пристане. (амо би и тада могло бити незгода, што он, потпуно још неизмирен, не би могао хоноранту таквоме дати протест и меницу ради тражења регреса.

808. -—— Дејства исплате за част. — Ова су двојака: у погледу хоноранта и у погледу меничних обвезника.

У погледу ових последњих важи правило: да се оваквом исплатом ослобођавају свих својих оба-