Otadžbina

2Г2

БРАТО МАТО

— Њему је, вели, казивао брато Мато..,. клео се свим чудима на свету. — А да запитамо Мату, он би опет рекао, да је чуо од неког деветог, који се опет клео свим чудима на свету ! рече поп Миле готово љутито. Оканите се ћорава посла !.... Промислите и сами, па ћете видети , да је то све будалаштина »и узалудна плашња. — Па етсг и Станко вели да је видео Јанка, рећи ће кмет Шивко. Ја сам од љега први пут и чуо. Је ли, Станко? — Оно не могу се баш ни ја заклети, одговори Станко Џенабет н почешка се иза врата. Једну ноћ око глухано доба видео сам неког човека, где оде полако горе уза село. Да ли је био Јанко или ко други, не могу на душу узети.... Али тек је носио нешто преко рамена ; беласкало му се у оној помрчини. — Каки Јанко, бог с вама! дочека поп Миле. Ко зна ко је то бко Или је неко задоцнио , или је некакав лопов кренуо с врећом у село да макне што год.... Знам ја те вампире ! — Ама, попо, рећи ће Грујо Спржо, већ што се Јанка тиче — било па прошло; али ево муке што ово проклето дете не да ником мира. Море, Грујо, окани се будалаштине, рече поп Миле. Зар те није срамота, матор човек па говориш којешта? — Није то будалаштина, попо, прихвати Станко Џенабет, него несрећа. Досадило је већ народу, Нема ноћи да не дође у село. — И баш велиш дете 1 упита поп и осмену се. — Бога ми, попо, баш дете! рече Рако Тотрк чисто поуздано. Чим буде глухано доба , а њега ето на таван, па зове снашу Смил.у на вечеру. — Баш лепо зове, а? упита поп. — Ја како, одговори Рако Тотрк. Не сме жена очију да сведе.