Policiski rečnik : Knjiga druga Ž — Lj

— Кад постојећи дугови општина буду исплаћени, свака општина моћи ће тражити само свој приход

- односно само на основу свога. при-

хода од калдрмине

·требна. задужења.

Чл. 17, Ако је општина У којој је укинута или премештена царинарница на подлози прихода од калдмине те царинарнице већ задужена, овлашћује се Краљевска, Влада да реши, да се ануитет те општине плаћа процентуално ~ из прихода калдрмине других царинарница. Тај процентуални одбитак. од прихода других паринарница уписиваће се и даље, До отплате дуга, као приход у партију

"укинуте односно · премештене ца· ринарнице за отплату дуга заду-

жене општине,“

Постоје и правила о руковању, вођењу надзора и употреби. прихода од калдрмине, која су прописали министри: Финашсија, Народне Привреде и Грађевина под 31. децембром 1911. год, и упуства Мит. Ф, за примену закона о калдрмини од 19 јануара 1912. год., ЦБр. 750.

Службеном – обзнаном Генералне Дирекције Царина, од 921. јануара 1999. т., ЦБр. 550 (Сл. Нов., Бр. 26 објашњено је, да закон о калдрмини, као саставни део закона о општој царинској таршфи, важи за целу Краљевину. Ова обзнана, тласи:

„На истакнуто питање да ли закон о калдрмини бивше Краљевине Србије од = 31.-ХП-1911. – год. има, обавезну снагу на целој Територији Краљевине, Господин Министар Финансија, на основу ЧЛ. 20. закона о општој царинској тарифи, решио је:

Тад. 3 чл. 93. зак. о општој царинској тарифи није укинута у целој редакцији, како је то потрешно назначено у издањима

ЧИНИТИ . BO-

Кал

закона о општој паринској тарифи са изменама и допунама 04 9. Ш-1909. тод. и 927.-1У-1910. ји штампаним у Београду 1913.

Крфу 1918. и у Загребу 1919. о већ је, како се то тачно види из оригиналног издања закона о општој царинској тарифи од 1904. остао на снази први став исте тачке, који гласи:

„Калдрмарина као општинска такса, до уређења ове наплате нарочитим законом.“

Ово излази и из чл. 1 зак, о калдрмини од 31. -XIE- 1911. г. који гласи:

„Калдрмина је такса коју | царинарнице наплаћују по закону о општој царинској тарифи.'

Из овога сасвим природно следује, да се одредбе чл. 18. закона о калдрмини од 1911. тг, имају разумети тако, ла по ступању у :жиBOT закона о калдрмини престаје да, важи тач. 3. чл. 23 само у погледу ставова а), 6), в), г) и на-· помене после поменуте тачке, а. не такође први став тач. 3.: „Калдрмарина као општинска такса“, те да се калдрмина има и после ступања. на снагу вакона о калдрмини, сматрати као споредна, царинска такса у смислу закона о општ. пар. тарифи,

Како је закон о калдрмини према чл. 18. ступио у живот дана 1-1-1999. год. то су истог дана престали важити само дотадашњи ставови, који се односе на напла-

ту калдрмине, а остале су и даље

на снази одредбе из првог става. тач. 3. чл, 23. зак. о општој па рин. тарифи од 1904. год.: „Калдрмарина као општинска. такса“ На место ставове а). 6), в), г и нас помене ступиле Cy аутоматеки, према изричној одредби првог

kiki ди