RTV Teorija i praksa

s obzirom na distribuciju moći, primat prvih i najvažnijih informacija. Sa njima se mogu takmičiti jedino još svetske informacije о značajnim spoljnopolitičkim događajima. Republičke informacije dobijaju drugi rang, a opštinske i lokalne još niži. Takva distribucija je naročito očita u federalnim komunikacijskim organima, dok se u republičkim organima već ispravlja u korist republičkih informacija, a u opštinskim u korist vesti opštinskih i lokalmh zajednica. Posiedica piramidalnog rangiranja informacija javlja se i u obliku tipičnog ili kiasičnog međurepubličkog komuniciranja svedenog na »nužan« minimalan procenat u skoro svim sredstvima javne komunikacije. Taj procenat, doduše, varira s obzirom na značajnost događaja koji se eventualno zbivaju u pojedinoj republici. Istina, istraživanja pokazuju da je taj procenat poslednjih godina porastao, što je rezultat napora subjektivnih snaga i poveéane odgovornosti redakcija. Može se, naravno, veštački povećati količina tog sadržaja, ali pitanje je da li će time automatski porasti informaciona »glad« publike za informacijama 0 drugim republikama? Perspektive razvitka i restrukturisanja komunikacijskog sistema vidim u uvođenju novih delegatskih odnosa, dakle u daljem razvijanju političkog sistema u коте će vlast radničke klase i radnog naroda postati »još više samoupravna i demokratska«. Delegatski sistem sve јабе potiskuje odlučivanja u svim sferama na niže nivoe; intencija novog ustava je baš u tome da odlučivanja počinju u osnovnim zajednicama (radnim, teritorijalnim, interesnim 1 drugima). Delegatski sistem postavlja komunikacijski sistem pred novi imperativ: da postane stvarna funkcija udruženog rada i instrument komuniciranja delegatske haze. To znači, delegatski sistem traži jačanje onog trenda razvoja koji vodi ka razvijanju komunikacijskih sistema na nivou opštine, radne organizacije i lokalne zajednice. To istovremeno ukazuje da će se morati i republički i federalni komunikacioni sistemi