RTV Teorija i praksa

imati neograničen auditorij, ali oni mogu biti cfikasni samo kada prczcntiraju jednostavniji sadržaj, takav sadrža] za koji je potrebno manje'provjeravanja činjenica i sl. Sve ovc karakteristike radija naglašavamo da bi bolje shvatili njegovu usmjercnost na omladinsku populaciju, kojoj su muzičko-zabavni i slični sadržaji bliži ncgo ostalim dijclovima masovnog auditorija. Prcfcrcncije mladih se u velikoj mjeri i zasnivaju na takvoj usmjerenosti radija. Žan Kaznev (Jean Cazeneuve) navodi istraživanja koja pokazuju da sc ponckad odrasli povlače iz društva mladih da im ne bi smetali u praćenju programa 5 , ali da se i oni dosta intcrcsuju za tc programe, što pokazuje rasporcd vrcmcna u komc se najčešče sluša radio (prijepodnevni, podnevni period i popodnevne tclevizijske pauze). Radio tada kod starijih, zaposlenih naročito u kući, služi kao „zvučna kulisa”. Za pračcnje njegovog programa nijc ncophodna koncentracija svih čula, kao kod televizije, već prije svega ležcrnost, izvjesna opuštenost. Vcčina autora uzima radio kao vrlo značajan faktor u formiranju javnog mnjenja zapravo zbog prividnog osjećaja slušaoca da je ovaj medij prisno okrcnut njemu, njegovoj intimnoj ličnosti, da pruža mogučnost nemuštog opštenja pisca-govornika i slušaoca. Ta osobenost se tumači tzv. sazvučnom dimenzijom. Postoji čitav niz primjcra izuzetnog efekta radija, izazvanog prije svega njegovim odnosom spram auditorija. Radio kao sredstvo političkog djelovanja ima posebno značenje zbog efikasnosti

Cazcncuve j.: op.cil. str.