RTV Teorija i praksa

Ljiljana Kristl,

glavni urednik Muzičkog programa Radio-Zagreba

KULTURNA ULOGA MUZIKE NA RADIJU

Nije potrebno biti radno povezan s medijem radija pa shvatiti i priznati da je radiofonija u disperziji kulture najveći izum što ga je čovjek dosad postigao. I ono kasnije usavršavanje principa prenošenja na daljinu - emitiranje slike - nije u stvari ništa bitno izmijenilo. To što je televizija privremeno bila dovela radio u inferiorni položaj - a u najširem auditoriju još uvijek povremeno ugrožava njegov prestiž - ima u biti pozitivan učinak. U konfrontaciji tih dvaju medija došlo je s vremenom do preciznijeg definiranja i bližeg određenja specifičnosti, pa je radio bio, ostao - i takvim se stalno potvrđuje - medij muzike i verbalne informacije. Činjenica međutim što je radio pribavio muzici auditorij kakav dosad nikad u historiji nije imala, što su mnogi slušaoci tek zahvaljujući radiju bili u mogućnosti čuti muziku koju nigdje drugdje u svojoj okolini nisu mogli čuti, stavlja pred one koji određuju kakva i koja muzika zavređuje da bude tako široko distribuirana, posebno delikatna pitanja. Prije svega, treba da budemo svjesni da je nepovratno prošlo vrijeme kada je radio-prijemnik stajao na počasnom mjestu u kući, kao neka vrsta vlastite depandanse koncertne dvorane, kada se muzička emisija iščekivala kao poseban događaj, s doličnom pažnjom pratila i pamtila. Danas taj prijemnik, koji je izgubio reprezentativni oblik građanskog komada namještaja, pa se čak, kao tranzistor, može nositi u džepu, nudi takvo obilje muzičkom konzumentu da samim tim izaziva inflaciju vlastitog programa. S obzirom na prethodno stoljeće, zvučni ambijent suvremenog društva ukazuje na značajan fenomen: prelaz od slabo muzikaliziranog svijeta na onaj koji u godini dana konzumira jednu i po milijardu ploča (podatak iz 1975). Ono što su na početku stoljeća ograničavale mogučnosti društvenog statusa, osvojilo je intimni ambijent čovjeka i postalo dio svakodnevice.

43