RTV Teorija i praksa

TELEVIZIJA

Vukašin Mićunović

PISAC I TELEVIZIJA

lako mi laska što mi se profesor dr Firdus Džinić obratio kao književniku - učinio je to u ime organizatora Ankete književnici i televizija koja je povod redovima koji slijede - ipak ču češće koristiti izraz pisac koji mi, kada je televizija u pitanju, izgleda prikladnijim. SLIKA I RIJEČ U Rečniku srpskohrvatskog jezika (izdanje: Matica srpska Matica hrvatska, Novi Sad - Zagreb 1967, knjiga druga, strana 757) piše da je književnik „onaj koji piše književna dela, koji se po zanimanju bavi pisanjem, pisac”. Ali pri utisku sam da kod nas preovlađuje svijest da je književnik umjetnik koji stvara knjigu. Mada u istom Rečniku (na 755. strani) piše da je „knjiga delo književno ili naučno”, često književnikom smatramo tvorca djela uobličenog u knjizi i zbog toga što je knjiga veoma dugo bila osnovni vid posredovanja literarnog čina. Do nedavno su i statuti udruženja književnika prijem članova prvenstveno uslovljavali objavljenom (štampanom) knjigom. Njom se uslovljavaju i književne nagrade i društvena priznanja za književnost Ona nije samo isprobani vid posredovanja i najstariji oblik čuvanja ishoda spisateljskog rada nego i smisao i drugih brojnih zanimanja - od štampara i izdavača do bibliotekara. Zbog toga su to doba njene supremacije neki nazvali civilizacijom knjige. U ovom vijeku - na našem prostoru naročito u njegovoj drugoj polovini - u posredovanje književnog i drugih vidova stvaralaštva uključile su se nove tehnike i sredstva. Film i televizija svojom rasprostranjenošću i dometima ohrabruju shvatanja po kojima galopirajući razvitak civilizacije slike potiskuje i ugrožava knjigu. Nedavno je objavljena i vijest iz Bostona da će kompjuterizovani televizijski monitori, postavljeni u privatnim i javnim zgradama, istisnuti novine