RTV Teorija i praksa

je televizijski komentar odnosa datih umetnika i studijskog prostora u umetnički, režijski (montažni!) rez jednog stvarnosnog zbivanja koji se u mizankadru „zbio jednom pred TV kamerama u zagrebačkom studiju”. U ovako specifično paralelnom sledu „istina po stvarnosti” i „istina po mediju” njihovo međusobno preplitanje gradilo je one trenutke televizije kad ova postaje idealno sredstvo za kontaminaciju čulnih utisaka o stvarnosti koja nas okružuje: kako „presne” stvarnosti koja nas nasušno okružuje u sobi u kojoj gledamo tekuči TV program tako i one stvarnosti koja se upravo „rastvara” u koordinatama elektromagnetskih talasa. Ovako nastalo prošireno polje čulnih utisaka o svekolikoj stvarnosti ucelovilo je smisao ovog jednog sata televizijskog programa u potrebu skidanja svih „zaštitnih naočara sa svih lica televizijskih likova. Čak i u slučajevima kada hronična boljka (u ovom primeru konjunktivitis) potražuje od čoveka nešto svesne žrtve da pred TV kamerama iskaže i svoju fiziološku nelagodnost ako to predstavlja zalog boljeg sporazumevanja u relaciji „telo ispred ekrana - telo u televizijskoj slici”. OTV PRIZORU: 16. avgust, 21.00, II program, Bliskt-susreti. U okviru emisije posvečene Brazilu (scenario Dragana Bošković, režija Andrija Đukič), prikazani su i materijali iz programa Žaka Šansela To je Brazil. Pored standardnih dokumentaraca snimljenih u vreme karnevala u Riu, u okvir istog bloka ušla je i trominutna storija iz zabavno-muzičke emisije Šou fantastiko brazilske proizvodnje. Ono što posebno privlači pažnju u ovoj naoko tipično rešenoj muzičkoj numeri (jedna nama nepoznata pevačica peva Volim Travoltu ißi Džiz) režijska je metoda kojom se postiže čisto televizijsko osmišljavanje svih atributa jedne muzičke tačke. Scenografija, kostimografija i koreografija bili su u siužbi TV mizanscena koji se tvorio iz prototipova onih oblika audiovizuelnih komunikacija na koje smo putem televizije navikli kao na odraze najsličnije pojavama žive stvarnosti. U prvom redu korišćena je forma televizijskog spota (brza i efektna smena kadrova sa akcentom na proizvod ili pojavu koja se reklamira) u čiju su dramaturšku ravan inkorporirane forme plakata i fotografije, a uz sve to, sam siže ove muzičke numere posedovao je vidne oznake televizijske reportaže sa modne piste (pripremanje manekena: pevačica je promenila desetak kostima uz pripomoć ijudi izvan scene). Tako je tekst šlagera nad šlagerima ovih sezona u krajevima sveta u kojima se pleše

198