RTV Teorija i praksa

Tamo gde nema trajnijih naseobina, po pravilu, nema ni televizijskih prijemnih podsistema. Konačno, samo su gradovi elektrifikovani, a klasični TV prijemnici koji se napajaju električnom energijom neupotrebljivi su u prostranim ruralnim područjima. I na strani proizvodnog televizijskog podsistema ima slabosti. „Glas Kenije” poseduje svega dva emisiona televizijska centra: u Najrobiju, od osnivanja 1962. godine, i u drugom značajnom političko-privrednom centru Mombasi, od 1970. godine. Za prenos programa služi svega 4 predajnika. Kenijski eksperti l2 su autoru napomenuli da pomenuti centri imaju studijsku tehniku i reportažna kola, ali da im je u celini oprema zastarela i šarenolikog porekla. To umanjuje ionako slabe proizvodne mogučnosti. Štaviše, između Najrobija i Mombase nije uspostavljen „link”, tako đa se snimljeni materijali autobusom prebacuju u Mombasu i odatle emituju sa osetnim zakašnjenjem, „Glas Kenije” ne bi mogao uopšte da funkcioniše bez državne subvencije, Televizijska pretplata je beznačajan izvor finansiranja. U stvari plača se samo taksa (od oko 8 dolara) u momentu nabavke i prijave televizijskog prijemnika. Međutim, ovu obavezu izvršila je samo trećina od procenjenog broja vlasnika prijemnika koji u zemlju dospevaju često ilegalnim i nepoznatim putevima. U slobodnoj prodaji, kažu kenijski eksperti, televizijskih prijemnika ima vrlo retko. Kenijska televizija obavlja i ekonomsko-propaganđne usluge, ali i iz tog izvora stiče tek minoran prihod. U uslovima slabo razvijene industrije i lokalni i inostrani oglašivači su vrlo retki. Inostrane kompanije su glavni oglašivači, bilo übacivanjem reklamnih spotova ili sponzorisanjem određenih programa. Otuda i ne postoje neki određeni termini za ekonomsko-propagandni program, več se ove poruke javljaju od slučaja do slučaja. Ova vrsta prihoda pripada Ministarstvu finansija, Zauzvrat, funkcionisanje televizije je omogučeno iz budžeta koji se utvrđuje svake godine u skladu sa verifikovanim potrebama izraženim u godišnjim planovima rada „Glasa Kenije”. Dakle, država zadržava i potpunu finansijsku kontrolu nad elektronskim komunikacionim kanalima u kenijskom informaciono-komunikacionom sistemu, Televizijski program traje oko pet i po časova dnevno, u proseku - od 17 do oko 22 časa. Emituje se na engleskom i

" Katz and Wedell, op. citat, tabela А.З. |! Pomenuti intervju sa kenijskim ekspertima za vreme Prvog TV festivala nesvrstatuh zemal|a, Herceg-Novi, 1979.