RTV Teorija i praksa

I u Zapadnoj i u Istočnoj Evropi, prema Varisovoj studiji, više od 40% uvoznog programa potiče iz zemalja koje pripadaju tom istom regionu. U oba regiona veiike sile dominiraju: SAD obezbeđuje 40% zapadnoevropskog a SSSR 20% istočnoevropskog uvoza. Najprimetnije povećanje u regionalnoj razmeni u razmaku ođ 10 godina obuhvaćcnom đvema studijama nalazimo kod Arapa, gde jcdna trećina uvoza potiče sa područja regiona, i.u zemljama Latinske Amerike gde regionalna razmena iznosi 10% i po svemu sudeći raste. Ovi dctalji čini mi se daju opštu siiku TV razmene koja nije jednosmerna uiica, već pre liči na izvestan broj auto-puteva sa spletom rnanjih ali ne nevažnih puteva. Iznad svega jasno je daje tclevizija kao međunarodni komunikacijski sistem mnogo složenija nego što se ponckad smatra čak i kada se o njoj raspravlja na sveopšti način kakav se traži u Uncskovim studijama. TOKOVI U OKVIRU RAZMENE Moramo bar da imamo u vidu đa postoje tokovi u okviru razmcnc, obrasci distribucije koji se ne pokiapaju sa poznatim pojcdnostavljenim modclom totalne dominacije SAD na internacionalnoj telcviziji. Čak i na nivou običnog picbrojavanja kuda ide koji program ta predstava jcdiiostavno>nije tačna. Postoje altcrantivne grupe uticaja i krctanja u okviru Latinskc Amcrike, u okviru Evrope, u okviru Azije, u okviru zcmalja Zaliva i u okviru pacifičkog basena. Ne možemo sepretvarati da ne primcćujcmo ove činjcnice niti umanjivati njihov značaj. Čak i kada sc poglcda na postojcćc podatkc o programima na tom najnovijem tclcvizuclnom fenomenu vidco-kasctama - obrasci nc iđu u prilop nijcdnoj tezi o totalnoj dominaciji programa iz SAD u vidco-softvcru, mada sc čini da srazmcrno stvarno ima više amcričkog programa ncgo što je slučaj kod tclcvizije. Proccnjujc sc da jc krajcm 1983. bilo 40 miliona vidco-rikorucra na svctu sa stopom porasta znatno vcćom od tclcvizijskc. Zcmljc Zaliva, na primcr, prcdstavljaju značajno područjc kad jc u pitanju upptrcba vidco rikordcra za glcdanjc tclcvizijc i filmova iz drugih

51