Serbska pčela

сТа рожвтности вабмраталго, кое сла(шмг» мрачком"ћ ^доетатка потамнгае то тако нсно н&гово предосвћ^очен^5 а прекословхе то тако е природно и истино, да гго добромЂ уваженјш м1;сга му у себи не дати ни | с 1«огуКе. Посмотреше то , да на кратко кажемЂ, ;ј еС тб сл^дугоће. Сва та, тако вели наше прекословхе I сВ иД^ телства •> премда различна и иста , долазе 0Т1» Ју^ђннаца, да предке наше подг. туђђгма именима Јознаемо : зашто немамо нигди дома , у самомЂ народу" нашемг. поне слабачки доказателства слћди о | Јочетку и о стародревнмма с^диштама н^говђхма ? Свако престаро , корено и велико племе народнћ , као , јцто е безг. свакоп. прекослов1н Славеиско , ако не Ј да другомг. м!зсту, то поне у народнмшЂ пћснама и иреданхама сачувало е какове, такове повћсти и спо; Јцене свое старожитностп, кои су се отђ потомнм ДЈеписаца прил^жно собрали и у цћлостл народнљи ј Ј '],ла поставили: зашто су Славени едни на свћту, да ' се тога лишаваго ? \ 2. Славени, као и друга староеуропеиска народнн цдемена не лишавагосе домаћи приповћдкш и спомекака, кои бм могли послужити кђ освћтленго старожитностхи шЛовм ; но отве ^ђ собствено на нби пансегћ имати и пристоино и потребно ест/,. Сви домаћи Прамени, изђ кои бм се слабачкш жижаКЂ св±тлости кг> обаснешго почетка народа нашегЂ зажећи могао, дЂлесе на ове двћ главне части ј на нравствене споменике живота народнћгЂ, кое е сама землн отђ 1Лга обмтавана изд^иствовала , и на устна преданјн, припов^дке, пћсне, обреде и обмчае кодђ нЉга задерЖане. Будући пакЂ, да како т1и исти исчитани иредмети, што повелику частицу нравописногЂ старожитиостш отд1>лен1а испуннваго:, тако и изђ нби добћхенми резултатЂ у ц-ћлости и пуносТл сво1ои тодер†сђ обработанхемЂ оногђ отд!злеша послћ надлежатглногЂ испмтанхн свш единственм предм !зта н!,говм предложенЂ бмти може. Овдћ у пов^стномђ истогђ разсужден1а отдђлент пре^в свега ми треба да