Školski list

168

Кадт. на нЂгову заповестт> уваћено у битки роблФ голо овукоше, да се богате аљине башка, а башка голо роблЂ продае, еви се за оио отимаше, а на мекушно роблЂ с.ико и негледаше, рече онт> своимт, момцима: „ето са кимт. се биете." Неколико Лаконаца дошавг као посланици Тирану Лагдану, кадт. ихђ оваи нехте одма преда ее пустити, него одђ дана до дана одлаг?ч>ћи наипоеле се ст. болести извиннваше, рекоше ови дворнномт,: „лвите ви нФму, да се ми нећемо сђ њимг бити, већЂ само диванити." Агисђ лаконски краљ дошавг самт. кђ Филипу кралго маведонекомт. у посланство, кадт> Филипђ зачућенг рече: „зарт, си ти едант. едини дошо?" Одговори: „Да, едномт, единомт.. л Брасида Лаконацт. уватећи у смоквама миша, кадт. га оваи лгото за нрстт. угризе, окренутт. своима рече: „ништа ние тако малено, да се неможе одбранити, кадг само срца има, противу они устати, кои на нЂга насрћу." бдантћ Лаконацт. ударен-в стреломт. падамћи викну: „ние ме жао, што падамт., већт. што одт. жене стреле, и безт. освете." Кадт. неки лаконски краљ едну суеедну варошицу, коа Лаконцима сила досаде чинаше, уништит« нареди, недопустише Ефори (саветници) говорећи: то нипошто, ерт. онда намт. неће деца противника пакт. ни вегатбанн у борби имати." Кадт. Леотихиду Лаконца упиташе, зашто Лаконци мало пиго, одговори: „да неби други ст> нами, већтв, ми сђ другима вавладали." УпитанЂ неки одђ Лаконаца, зашто Лаконци браде носе, одговори: „ерт. е то наилепши и наиеФтинии украеЂ." УпитанЂ ЛаконацЂ одђ Аргивца, шта уче бити, (као у нодсмевЂ, ерЂ ови слабо ј чише) одговори: „бити независни лгоди и гонаци, а ви кукавице и лаже (као наученици и вештаци). КадЂ еданЂ АргмвацЂ Лаконцу некомЂ пребаци, да се Лаконци одма покваре, чимђ у Атику дођу, одговори оваи: „то е истина; а ви се Аргивци одма поправите, чимђ у Шпарту дођете." бданЂ АтинацЂ исмевагоћи предЂ АнталкидомЂ ЛаконцемЂ, да су Лаконци лгоди, што неће ништа да уче: „естЂ — одговори овои — и неће никое лудорие одђ васЂ да приме." КадЂ НикандерЂ ЛаконацЂ чу да Аргивци за њимђ зло говоре, рекне: „То е довољно каштиге за њи, кадЂ они за добримЂ лгодма зло говоре," КадЂ Лисандра Лаконца неко у очи грдише, рече; „Говори иринне говори све што знашЂ, изблгои сва та трица, коихђ си препунЂ, и опрости ихђ се,"