Sobranіe raznыhъ nravoučitelnыhъ veщeй : vъ polzu i uveselenїe Dositeemъ Obradovičemъ

2Й2 покаже; и мезенціусЪ пре него осуди синн евога, предузме себи дага за повинна наѢе... ОнЪ се почне претварати сЪ толнкомЪ хитростію, да млади ПринцЪ обнадежѢенЪ почне сматрагпи на любовЪ о ■& ца свога како наслѢдствіе кЪ младой робинн милосердія. Нама за тимЪ учинисе онЪ као да оставля Лчдїи совершену свободу: али су Турански дворови пуни шпіо на, речи доносителя и клеветника , обично ѳодружество силовити владѣтеля, кои небудуѣя досшойни чистосердечне Любови н почитанія поддани себи народа све свое величество у шоме полажу дасуимЪ страовити и ужасни. СинЪ КралѢвЪ дакле преваренЪ притворностію оца свога не убоисе веѣь свое подворенѢ Лгд'іи учипити, и совершено, внсокопочитанія пуно, свое преданство н'іой зи показати. Даде іой познагаи у сво -нмЪ чувствованіямъ едно тако нѣжно і дюбко о свемЪ іцо се нѢ каса попеченіе да она почне жалити на себе іцо з до садѣ мислила да мрзи на кровЪ непріятеля свота. ЛаузусЪ открїе иой сожалѣніе свое, да з онЪ помогао приузроковати злополу чіе нѣйзино. ОнЪ призове богове за сви дѣтелѣ даѣе одЪ садЪ све учинити іцо може за исправити погрешку свою. Краль, родшпелЪ мой, рече иой онЪ, колико о пре побѣде жестокЪ и неумитанЪ толико а за тимЪ великодушанЪ и кЪ мило сгші наклонанЪ. ЗадоволянЪ непріятелѣ свое побѣднпш не жеди и за тимЪ удру ча-