Srpski rječnik : istumačen njemačkijem i latinskijem riječima

СПОРЕН.Е 704 СПРАВА Аесн л' како Никца уводио, .Телн друга а ли саоредника спорёше, п. ЬаЗ ^огЬегп, аисііо. спорёчити се, спорёчйм се, (ист.) уЫє спорн]ечнти се. Споречкатисе, кам се, сіііп. о. спориіечитпсе. спорилёчитисе, споризечйм се, V. г. рћ 0уж.) і| $Е8огіюеф(еГ дегафеп, аКегсагі. спорити, рйм, V. рћ зеђефеп шафеп, бе^йг^ Ьегп, аи§ео: Туђа рука не спори. спорйчити се, спорйчйм се, (зап.) тісіе спори]ечнтй се. споричкати се, кам се, <1іт. о. споричити. спорйш, спорыша, т. тісіе папрац. Ова се трава (у Сри)ему) меће у краставце (кад се киселе) да су зелени, у амбар іі у брашно и тиіесто, да )е спорите; на свадбн гдіешто )е држе под столом, да младенцы остану млади и зелени. сГ. спор, ха)дучка трава. спотакнути се, )спотакнём се, V. г.рђ (їоЬ СПОТАЋИ СЕ, ІрЄСП, оЯ’еПСІО. СПОТИЦАІЬЕ, и. Ьаз ©ЬІрегп, ОЙЄП8ІО. СПОТИЦАТИ СЕ, тичём се, V. г. ішрћ (Ыресп, ойешіо. справа, Г. (рі.^еп. справа) і) їОїафтег?, Зеи$/ аррагаіиз: каква )е ко справа ? 2) (у Дубр.) Док су Дубровачка властела сама себе управляла (или, као што они сад говоре, за времена републике) нн]'една діево)ка іьиховиіех кмета ни]е могла отићи у службу другоме осим сво)ега господара (вачи)0) ]0] )е земли отац С]'едио) ; ако ли би ко)а отишла, господар )е имао власт на силу )е одонуд кренути и к себи дотіератн. Тако су гд)еко)и имали по пуну кућу діево)ака, између ко)и]Єх су на)при)е били разди]елени кућевнн пословн, н. п. ]'една ]е само отворала врата (ко)а су онд]'е и сад и дажу затворена, па кад ко спо.ьа куцне у жнх, діевоіка погледа кроз прозор ко )е, па повуче за узнцу скакавицу те се врата отворе), друга мела собе, и т. д., а ко]има кућевнн посао небизапао, оне су преле и спремалерухо за све жих. Ове д]Єво)ке ни)‘есу нмале више плате до по трн Дубровачка дуката (ко)е у данашжи]ем новцнма ни)е износило пуннзех пет цванцнка) на годину, али ]е госпођа била дужна послн]е неколнко година сваку сиравиши, и кад би ко]а у службу дошла свагда ]0) се казало до колико ће )е година справитн, али ири)е 10—12 година ші]е то бивало ни кад, а ко)Є су врло младе у службу долазнле, оне су се справлале тек и послн]е 15 година. Ако бн д)ево]'ка ко)а макар )едан дан при]е одређенога рока за справу госпођу свозу оставила или би )е госпођа за какову велику крнвнцу О'іђерала, нн)е имала право ништа више тражити до поменута три дуката на годину, и госпођа ]е )Ош имала власт свући с н>е свозе халине, а дйтн уоу н>езине, ко)е су у почетку кад би ко)а дошла свагда остав.ъане. Ни онаодређена трн дуката на годину ниіесу д]ево)кама приуе справедавана, а ако би діево]ци ко поклонно што у новцу, она ни}е см]ела себи за оно ништа купитн, негоже новцедавалагоспођи да ]0] остави; ако ли би уоу ко поклоиио што од ха.ъина, она ни то ни]е смуела обући, него ]е давала госпођи да ]0) остави до справе, а она ]е ишла само у они}ем ха.ьинама што )0] да госпођа. Справа }е свагда бивала у суботу, а у четвртак бн госпођа послала справмиицу (д]ево]ку ко)а се справла) сво) сво)0} родбнни и при]ателицама и другарнцама те бн нх позвала на еправу. Дошла позвана госпођа или не дошла, валало]е по сво)0) слузи да поша.ъе на тажиру или на какоме већему суду на)‘маже ]едну Форинту у сребру, поред козе се метне и неранча или барем забука, а кашто н по марама, бе]ели]ех конаца, платна и што за ха.ьину. Ствари ове слале су се у суботу испред подней добро зе госпођа пазила шта од К03Є званице долази, ^ер зе ва.ьало да 303 она оно све вратнкад она стане д]ево)ку справ.ъати.И одкуће д)ево]'ачке, макар како да іе сиромашна, ва.ьало зе да 303' се поша.ъе на справу барем зедан или два коша, гранама од маслнне лн]епо нскићена, с различниЗем даровнма, н. п. пантликама, марамама, платном, колачима, пршутама, кашто и жнви)ем іагаетом. Кошеве ове носнле су по двизе ли)'ено обучене діевозкез пред іьнма зе ншао зедан мушкарац ударазући у лн)ернцу или у мнзешннце, а за жима дЗ'ево)ачки на)блнжи род. С овн)'ем кошевнма ударало се преко пп]'аце, баш ако нм правн пут онуда не би ни био, и то испред подне кад зе на)више луди на пн]'аци; ако зе справа у предграђу, овн што иду с кошевима метали су и пушкекад дођу пред кућу. Кад су званице долазнле у кућу, назпризесу се поздравлале с госпођом, по су том справ.ъеницн честитале справу захвалузућн Богу што зе она дочекала та) сретни и весели дан (ко)н )е ондіе био готово већи од удазе).1ІІто )'е год ко доносно на справу као и діевозачку плату и оно што 303 Зе ко кад поклонно, те (е дала госпођи на оставу, и што 303 )е госпођа онда поклажала, поређало би се по столовнма, и кад бн званице долазнле показывала би нм гоепођина кћи или сестра или кака нрн)ате.ъица говорећи н. п. „ово )0) )е дошло нз жезнна додіа, ово зоі )е плата, ово су )0) дарови, ово 30) ]е даровала госпођа, ово жезнна сестра” нтд. На гд)ЄКО)нзем справама метала се на сто глава од воска, те се