Topola

unt; s. monent efc.; s. esse; una fui, testamentum Cyri simul obsignavi cum Clodio; s. cum illo, s. cum Pausania, s. nobiscum, vobiscum, tecum; *-J- s. illo, nobis, s njim; snama itd.; voluntas s. cum spe; s. cum nuntio, na prvi glas, Nep. Eum. 3,4.; simul et =s. etiam. Sali.; adjektivno. (Liv.) omnium s. rerum, trium s. bellorum victor; inter duo s. (koja su u isto doba) bella; hostes, s. ignis, clamor, caedes nec audire nec providere quidquam sinunt; u običnom ■ govoru kad što i o zajednici u prostoru, mecum una s., Plaut.; propter vicinitatem totos dies s. eramus invicem, Cie. Att. 5, 10, 5., multos modios salis s. edendos esse, Oie. Lael. 19, 67. Navlast. a) s. atque, ac, (rjeđe) s. ut i samo s. kao adv. kako, čim [kadšto slijedi u sporednoj redenici, illico, extemplo, subito, continuo, statim; sr. postquam, übi, ut 1) g)], s. atque de adventu Caesaris cognitum est; s. atque se inflexit hic res in dominatum injustiorem, fit continuo tyrannus; ut, s. ac posita causa sit, habeant etc.; omne animal, s. ut ortum est, se ipsum diligit; s. ut velle coepissent; s. instrui aciem videre; simul sa et u sporednoj rečenici (aua-xai), Sali. Tao.; pdjačano riječju primum simul ac pr., simul pr. b) s. sa slijedećim et, et—et, također (Caes. b. G. 4, 24, 2.) sa et—et—et, sa que, (Liv.) s. inflatus exacerbatusque, sa atque, s. honoribus atque virtutibus, o) s,—s., koje, koj e, i — i, nigda u Cio. jedn. Caes. b. G. 1, 13, 5. češće Liv. Verg.; s. —et = et—et, Sali. sTmfilacrnm, i, n. [simulo] prilika, slika i prilika, statuae et imagines non animorum simulacra sunt, sed corporum; ejus effigiem simulacrumque servare ; s. deorum; navlast. a) * sjen u vodi, fugacia.fe) * \ prilika, sjen pokojnika, prilika na snu, -j- utvara, o) o mnemoničnim slikama ili predstavama, jedn. Cio. de or. 2, 86, 354. d) opis, oris, jedn. Liv. 45, 25, 3. e) samo prilika čemu, na oko štogod, sjen, maštanje, utvara, simulacra virtutis ; navalis pugnae; * pugnae, za igru ; f vindemiae; simulacra religionis ; s. aliquod judiciorum; haec s. sunt auspiciorum, auspicia nullo modo; f qui ea s. libertatis senatui praebebat (tobožnju, nazovi- slobodu). * simulamen, inis, n. [simulo] ( rijetko ) nasljed ovanje. simulate, adj. [simulo] na oko, pretvarajući se, pretvorno. simiililtio, onis, f. [simulo] pretvaranje, zavaravanje, li im ba, prijevara (sr. dissimulatio), itineris; virtutis, timoris; Fausti simulatione gladiatores emptos esse (tobože za F.); quae (legiones) ab se simulatione Parthici

belli (tobože za rat s P.) sint abductae; simulatione nominis Alexandri tobože na ime A.; equitum specie ac s., nalikujući na konjanike i gradeći se k.; per simulationem amicitiae, vulnerum; simulatione legis agrariae; qui simulatione amicitiae coluntur; eMem s. usus; apsl.; f pl. simulator, oris, m. [simulo] 1) nasljedovalao. 2) pretvorioa, tobožnji (sr. dissimulator), cujus rei libet s. aut dissimulator; s. in omni oratione. simulo, 1. [similis] 1) sličnim načiniti, Minerva simulata Mentori, u prilici M., * Pergama simulata magnis. Po tome * čemu što slično načiniti, naslikati, cupressum; aera Alexandri vultum; percussam sua s. de cuspide terram edere fetum, načiniti, kako Ud. ; Catonem textore exiguae togae voltu torvo et pede nudo; nimbos. 2) pretvarati se, hiniti (sr. dissimulo), s. se furere; deditionem, metum; (Ter.) mortem; * lacrimas; * gaudia vultu; studium alcjs rei; bonum publicum, izgovarati se na; negotia, pretvarajući se obavljati; simulabat aegrum, učiniti se bolestan; (Just.) simulabat se pro uxore Nini filium, pro femina puerum; (Hor.) non est quod simulas? (Plaut.) quasi; impers. quid est, quod amplius simuletur; Ter.; apsl., comitia ne simulandi quidem causa fuerunt, ni na oko; simulata (lažno) amicitia, Nep.; lacrimae, Liv.; nec simulatum quidquam potest esse diuturnum, Cic. simultas, atis,/, [simul] takmenj e, natj e odiij e, Ij ub o m orno st, m ržnj a, kad dvojica naišlo teže ; u političkom smjeru neprijateljstvo, simultates cum alqo exercere; nunquam cura sorore fuisse in simultate; summae simultates. simulter, ado. = similiter, gdje pogl.,jedn. Plaut. Ps. 1,2, 148. simus, adj. \aip6(\ plosnata nosa, * capella. sin, konjico, [sl-ne] ako pak, ako li, sa predidućim si, pak i (Plaut.) nisi, quando, dum, ili bez prediducega si lako, da se mora nadopuniti pogodbena rečenica, koja se po smislu sprijed nalazi; pojačava se sa autem, (kasno) vero, a slaže, se i sa aliter, (Plaut.) secus, klas. nerijetko sin minus, ako li ne, inače, [sr. si non u nisi 1)], u pismu eliptično, mercatura, si tenuis est, sordida putanda est, sin magna et copiosa, non est admodum vituperanda; quidam, quos parva (pecunia) movere non potuit, cognoscuntur iu magna. Sin erunt aliqui reperti ete. (gdje treba dodati si quos parva pecunia movere non potuit, ii cognoscuntur in magna); primum opera

984

simulacrum— sin