Učitelj

ЗАБАВА И ПОУКА 623

— Ево, за мајсторске руке, од моје стране, двадесет дуката. Одброја их и пружи кмету. Остали учинише то исто. Сваки даде колико ко може. — Мајсторе погоди с нашом раном. Село ће и' ранити док школу не саграде, рече деда Игњат... _ После неколико дана, одјекивала је сикира у деда Игњатовом забрану. За двадесет дана била је сва грађа пре_вучена на сред села. да не пуна два месеца после тога била је школа готова. Беше лепа као очешљана „девојка а бела као да је од сира срезана.... Кратко време иза овога, село доби учитеља и школа липолишка пропева.

Деда Игњатов Маркић, већ је ђак. Боже, њихове радости!.. Не знаш ко се више радује: да ли деда Игњат или унуче му. о: - |

А Марку је ишла књига од руке, као вода! Нека учитељ зада колко 'оћеш, он док двапут прочита зна све на изуст. Деда се поносио, а учитељ се свуда хвалио таквим учеником

Дође и школска слава Слеже се тога дана школи све село. Учитељ је тога дана изговорио сељанима тако лепу беседу да је скоро свако око засузило, а деда Игњат лепо оплака. |

После свршене свечаности наста весеље Дуж целе учи“ онице па на глагољ, беше постављена соФра. Деди Игњату, као најстаријем, одређено је место у врх соре, баш до господина попе и учитеља. |

Тако се лепо прослави прва слава, и тако се од тог доба увек славило!,. -

Прође неколико година. Марко већ прешао у четврти разред - | Деда Игњат сав сретан, Његов Маркић писмев те како. Прочита ти тај све, па макар да је то и сам капетан писао.

Чешће пута га дира: ;