Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis
XXII PRAEFATIO
negari nequit, aliquanto laboriosiorem esse eius lectionem. Haud raro enim de sua provincia degreditur auclor et dissertationes subtexit, quae ad illustrandam Bhagavadgitam parum conferunt, neque satis sibi cavet a verbosis explicationibus, neque a repetendis interprelamentis vocabulorum haud semel antea propositis. Graviora tamen sunt duo alia eius vitia, quorum ad id, quod primum notabo, propensum eius animum fuisse, praemonemur ipsa libri inscriptione; reconditi enim et arcani sensus indicia in oratione poetae inveniendi studio flagrat, eiusque verba saepius eo consilio detorquet, ut senlentias eruat, quae ne obscure quidem significantur. Cuius artificiosae interpretandi rationis exempla quaedam infra exhibui. * Gravius alterum- est alque in eo
schol. ad XVIII, 18. Xépacdríraka ad XVIII, 9. Pro hoc rescribendum est Sanxépacáríraka. Vid. Corgsnooxn Jisc. Ess. Ll p. 335; prior liber, qui haud dubie de arte poetica iractat, aliunde mihi non innotuit.
*) Ex. c. copula « saepius abutitur eo consilio, ut quodcunque libeat, subaudiendum esse statuat, qua ratione etiam alii scholiastae utuntur, at plerique longe modestius, Ex.c. X,34. explicatis sf: sieimrw ita pergit: चकार्ान्मूत्याद्यो ऽ पि धर्मपल्यो Tut: Exc eadem vocula haec lucratur in schol.ad XVI, 14. चकार्ान्न कबलं हनिष्यामि तान्| किन्तु तेषां दारधनादिकमपि यद्िष्यानीत्यमिप्रायः । Non minorem vim tribuit particulae तु, 1 9. तत्रं पाण्डवानां दृ्टमयसभावनापि नास्ति eS तु आत्त्यार्नुनस्योत्पन्नं भगवतोपप्रापितं । इतिं पाण्डवानामुत्कर्स्तुप्राड्देन umm: — In cognominibus , quibus aut Krishnas aut Arg unas appellatur, quibusque epicos poetas ad libidinem uti constat, reconditum sensum haud semel sectatur. — Sic 70 मारतं वा, 25. माहृतेति'। भारेतवंभरोदवत्वेन भा ज्ञानं तस्यां रतत्वेन वा त्वं यधोक्तप्राख्रर्घवोधयोग्यो ऽ सीति दरयति । ; 57 qmi L 295. & «ri पृथायाः छ्चीस्वभावत्वेन प्रोकमोदयस्ततया तत्तंबन्धिनरतवापि