Bitef

Structure of Theatre on the Ruhr When established in 1980. Theatreon the Ruhr found its home in the industrial town of Muelheim. Located on the banks of the Ruhr river, this town with a population of 180 000 was without the tradition of a city theatre, but in posession of a renown assembly hall suitable for theatrical performances. The city administration offered a starting grant and guaranteed one third of the theatre’s budget for five years, in which this model of cooperation was to be tested. The contract with the city of Muelheim called for at least two new productions per season and a fixed number of subsequent runs in Muelheim. The remaining two thirds of the budget have to be earned by selling stage productions to other cities. By the end of those first five years. Theatre on the Ruhr had succeeded in playing regularly in 40 cities in the region and had contracts for the exchange of performances with significant theatres throughout the Republic. And what had started as a model for a new theatre structure in this country in a joint venture of private endeavour and official support did in fact work. Consequently the city of Muelheim extended its cooperation with Theatre on the Ruhr and prolonged the existing contract until the year 1996. □

Profiles of the founders of Theatre on the Ruhr Roberto Ciulli Born April 1, 1934 in Milano, Student of Philosophy at University of Milan, Master’s Degree with a thesis on Hegel. 1960-1962: Founder and director of II Globo, a free theatre and first experiment to draw cultural activities into suburbia. 1965-1973: stage manager Deutsches Theater, Goettingen (Pirandello,

Lorca, Moliere, Shakespeare) 1972-1979: Dramatic director and stage manager Schauspielhaus Cologne. (Shakespeare, Jarry, Goldoni, Gorki, Stemheim, Euripides, Tschechow.) 1974-1977: Stage manager with Freie Volksbühne and Schiller Theater, both West-Berlin (Büchner. Vitrac, Brecht). 1979: Visiting professor at Academy of the Arts, Berlin. 1979-1981: Stage manager at Schauspielhaus Düsseldorf. Stagings: Alkestis, Euripides; Dekamerone, Boccaccio; Heinar Kipphardt, März (Uraufführung); Gott, Woody Allen (German Erstaufführung). 1980; Founder and director of Theater an der Ruhr. □

Helmut Schäfer Bom February 9, 1952 in cologne. Student of Philosophy and Sociology in Frankfurt, Heidelberg, San Diego/ California. Masters Degree. 1977-1979: Drama producer Cologne, Frankfurt, Berlin (Brecht, Horvath, Nestroy, Lessing. Euripides) 1979-1981: Drama producer in cooperation with Roberto Ciulli at “Schauspielhaus Düsseldorf’. Visiting professor at Universities of Amsterdam, Berlin. 1980: Founder and drama producer Theater an der Ruhr. □

Gralf-Edzard Habben Born June 13, 1934 in Moers. Painter, cartoonist, setdesigner. Working with Valentin Jeker, Hans Günther Heyme, Hans Lietzau, Kurt Hübner, Claus Peymann, Kai Braak, Günther Fleckenstein, Hartmut Lange, Pina Bausch, Roberto Ciulli. □

Productions 1980 -1988 Lulu (Frank Wedekind) Zyklop (Euripides) Dead and God (Woody Allen) A Midsummernights Dream (Shakespeare) Winterdaywake a Collage Great and Little (Botho Strauss) The new Process (Peter Weiss) Elektra (Sophokles) The Sea-gull (Anton Tschechow) Tartuffe (Moliére) La Moschetta (Ruzante) Kasimir und (Ödön Caroline von Horvath) Happy days (Samuel Beckett) Lulu (Frank Wedekind) Danton (Georg Büchner) Dead without Burial (Jean-Paul Sartre) The Croatian (Slobodan Faust Snajder) Kaspar (Peter Handke) Threepenny Opera (Bert Brecht) Bacchien (Euripides) □

Rečnik antičkog doba Aktaion Lepi mladi lovac iz grčke sage, koga je devičanska boginja Artemida, koju je video dok se kupała, pretvorila u jelena i koga su rastrgli sopstveni psi. Ares Sin Zevsa i Here, bog rata, i to krvavog, razornog (za razliku od Atine). Zbog toga je bio omražen. Nije imao značajnije mesto za održavanje kulta. Umetnička izlaganja su retka. Prilikom preuzimanja grčke vere, Rimljani su Aresa poistovečivali sa svojim Marsom. Arijadna Bila je čerka kritskog kralja Minosa. Zaljubila se u Tezeja i poklonila mu klupko konca, koje mu je pomogło da ponovo izide iz lavirinta (otud naziv Arijadnina nit, što doslovno znači pomočno sredstvo kojim se čovek izvlači iz teške situacije), Tezej je poveo Arijadnu sa sobom, ali ju je ostavio na ostrvu Naksos. Ta tema je če-

sto korišćena u vajarstvu i u pozorištu. Bakho (Greki), takođe Mainades, pomahnitali (na nemackom bolje Bakhe nego Bahantkinje): obožavateljke Bakha, Dionizija, u dugim haljinama preko kojih su stavljale srneće krzno, raspuštene kose, u rukama su držale żmije i kamę, jurile su kroz šume, hvatale srndaće. žive ih kidale i zubima otkidale njihovo sirovo meso. Muškarcima je bilo zabranjeno da prisustvuju svečanostima. U pravoj Grčkoj teško da su se održavale takve svečanosti; grčka žena je od VI veka pre nove ere vodila povučen život. Takode je i za starije doba verovatno mnogo šta plod pesničke mašte (Euripid, Bakho). Medutim, svetkovine sa orgijama i danas se održavaju na Istoku i verovatno je delié onoga o čemu su govorile Bahantkinje istinit. Varvari Grčki naziv za sve one koji nisu bili Grd, naročilo za istočnjake, čiji im je jezik bio nerazumljiv i koje su smatrali ružnim. Ta reč je najpre imala pogrdno značenje. Varvarin nije smatran pravim čovekom. Međutim. prezir prema strancima več je počeo da se üblažava u kolonijama. Taj prezir je potpuno iščezao od IV veka pre nove ere pod uticajem kosmopolitizma, a naročilo filozofije stoicizma. I medu varvarima i medu robovima počeo je da se prepoznaje i vrednuje čovek. Za Grke su i Rimljani najpre bili varvari, i sami Rimljani su, možda u samoironiji, sebe tako nazivali. Kasnije su varvarima označavani svi oni koji nisu bili zastupljeni u grčko-rimskoj svetskoj kulturi. Nacionalna osnova je nestala, a umesto nje je nastupila kulturna, koju ta rečjoš i danas ima. Harita (Od grčkog chairien =radovati se)=ljupkost. Harita, boginja Ijupkosti, kod Homera Hefestora žena. Međutim, s obzirom na to daje Afrodita bila njegova žena, Harita ima samo pridevsko značenje. Harite, kod Rimljana Gracije, podredene boginje, služavke Here i Afrodite. Najčešče se pominju tri: Eufrosina (vesela duša), Aglaja (sjaj), Taleja (lakodé ime muze, ona koja cveta). Jedan nepoznati umetnik iz helenskog doba prikazao je tri nage Harite, od kojih jednu s leda. Ta grupa je bila veoma omiljena i cesto je kopirana; do sada je poznalo 89 antičkih kopija, kojima treba dodati i one iz doba renesanse. Demetra (Osnovno značenje nepoznatb, de= ge=Zemlja?; meter=majka), boginja plodnosti, naročilo zemljoradnje, od Zevsove majkę Persefone, U potrazi za svojom kčerkom koju je oleo Had, gostoljubivo je prihvačena u Atiki, gde je u znak zahvalnosti učila