Branič

отр. 384.

б р а н и ч

број 5 и 6.

Веридбени уговор, као што је познато, у целом Лацијуму био је признат као по све пуноважан 15 ). У Риму не само да није бнб признат, већ су чак биле забрањене и казниме стипулације, да бп брак почивао на потиуно слободној вези и пристанку супружника 16 ). .Али чим је кршење веридбе све то више маха узело, чим се дана реч није морала _и одржати, и том се најзад морало притећи у помоћ. Познато је да је Август издао многе законе, који би колико толико стале на пут моралној исквареностн, р;оја је све то внше хватала корена у Риму. Вероватно да из доба — ово је први нзнео (}о1ћојгес1и8 — датира једна веома радикална мера протпв ломњења веридбе. И ако су стипулације биле забрањене, ипак је било допуштено, те се ара могла датн као доказ, да је верпдбени уговор перФектан, и да бн се странке снречиле, да не одустану од уговора, да га не покваре и преломе, било је наређено, да странка која би дала ару — вереник — попуни њу у корист друге, и обрнуто да странка која прима ару — веренице врати четвороструко 1 ~) већу суму, ако би одустала. Тако је ара, овом новом одредбом, добила још једно ново значење; она не само да је служила као доказ да су се странке сложиле у свему, чим бн и уговор *био перфектан, већ је она норед тога служила и као казна, ако се што- не би одржало, што се обећало; не само да је била доказ перФектног уговора, већ и вољне радње, која није била довољна да би се могла присилити на извршење њено, али на коју се ипак толико обратило пажње, што су биле одређене извесне гсазне, ако бн се што од тога одустало, на што се пристало. II ако веридбени уговор као такав није имао иза се прпнудне силе, ипак је и он, давањем аре, имао извесна правна дејства; ара је служила у овом случају као принудно средство, да бн се уговор п одржао јер би се у противном она изгубнла. Ово псто доцнпје је било уведено п код куповине. Куповпна је све до 528 ^од. била консенсуални уговор; сои8еп8П8 је био довољан за перФекцпју уговора; Форма 1б ) Упореди веШив, Хос. А«. IV. 4. 16 ) 1. 134. рг. С. 45, 1. (Раи1из): (Јша тћопе81иш, У18ит ев1, утси1о роепае та.1птоша ађ8(;гш§1 81Уе 1и1ига 81Уе јат соп4гас1а (та нечасно је, да се бракови, 'ш.1о који ће се закључити бидо већ закључени. путем казне даду раскинути). ") Доцније дупло.