Gledišta

Uslovljenost ove analize raspoloživim statističkim podacima sužava predmet našeg posmatranja (društvene elite) na sledeće tri grupe zanimanja: stručnjaci, rukovodioci i umetnici. Kako ove tri kategorije pripadaju društvenoj eliti, analiza njihove obrazovne strukture jednovremeno je i ispitivanje nivoa obrazovanja naše društvene elite. Prema statističkoj klasifikaciji, kategorija „stručnjaci” obuhvata grupu radnih uloga koja zahteva visoko stručno obrazovanje i grupu radnih uloga koja traži srednje stručno obrazovanje (visoki i sredni stručnjaci). Obe ove grupe stručnjaka obuhvataju oko 350,000 radnih mesta. Pošto ne raspolažemo podacima o tačnom broju radnih uloga koje zahtevaju visoko obrazovanje i onih koje su vezane za srednje stručno obrazovanje, to će se unutar ove kategorije ispitivati samo ko sve, pored visokih i srednjih stmčnajaka, obavlja radne uloge stmčnjaka. Podaci statistifca pokazuju da radne uloge stmčnjaka (srednjih i visokih) i obavlja: 43.790 kvalifikovanih radnika (to je 12,2% ukupnog broja stmčnjaka), | 1.739 visokokvalifikovanih radnika (to je samo 0,5% svih stmčnjaka), 31.060 završenih gimnazijalaca (9% ukupnog broja naših ! stmčnjaka). Ukupno je, dakle, u kategoriji stručnjaka oko 76.600 nestručnjaka (lica koja nemaju srednje stručno obrazovanje ili fakultet), tj. oko 22%, ili, skoro jednu četvrtinu radnih uloga stručnjaka neopravdano obavljaju lica koja nemaju juće stmčno znanje. Izuzetnu pažnju zaslužuje odnos između broja kvalifikovanih radnika (srednji stepen obrazovanja za manuelni rad) i broja visokokvalifikovanih radnika (najviši stepen obrazovanja za manuelni rad) unutar gmpe stručnjaka. Dok kvalifikovani radnici zauzimaju 12,2% svih radnih mesta stmčnjaka, dotle visokokvalifikovani radnici zauzimaju samo 0,5% ovih radnih uloga. Ovakav odnos je suprotan imperativnim zahtevima podele rada. Visokim i srednjim stručnjacima, po svom struonom obrazovanju, mnogo su bliži visokokvaldfikovana nego Ikvaiifikovani radnici. Pa ipak, uprkos tome, radne uloge stmčnjaka se dodeljuju 25 puta više kvahfikovanim nego visokokvalifikovainim radniciima. Ovaj apsurd, ova negacija osnovnih logičkih premisa, traži svoje objašnjenje. U nadi da će se objašnjenje naći u odnosu između broja kvalifikovanih i visokokvalifikovanih radnika kojima uopšte raspolaže naša radna snaga, potražili smo podatke o strukturi radne snage. Na žalost, u ovom se odnosu ne može nači objašnjenje: mi imamo 844.000 kvalifikovanih i 163.000 visokokvalifikovanih radnika. Kao što se vidi, kvalifikovanih radnika je samo pet puta više od visokokvalifikovanih. Dakle, osrednjost, samo pet puta brojnija u ukupnoj radnoj snazi, 25 puta je zastupljenija u delu dmštvene elite zvanom „stmčnjaci”. Da li je ovo samo oblik favorizovanja osrednjosti i potiskivanja višeg kvaliteta i vrednosti? Po srazmerama koje ovaj oblik favorizovanja pokazuje mora se konstatovati da je

1020

MIROSLAV ŽIVKOVIC