Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi

λυπηρὸν ο ω τόχιας καὶ ὀδιύας toy Oda. jeu cin oreo quim amu ee) ym poyverm aA λα θεοῖς μὲν, ἡ τοιαύτη διόβεσις., ο0δ. αέµων C aL Tox αὐθρώποις 3 εοο)ήκάω. τοῦ χείροyog Aa(Bga σοι ὅλον Ύβῆ το γηόμενον το ώ6 αιμιον ζιτεῖν, ὀλλὼ µη E µέρος, ὃ κ Dot ép καῶς ἔχοντος αλαγκάζιτο α) κα Οούτερον τὸ κρέῖπ]ον ἐλωποσδιζεῶεῃ σεὺς qr) a oU » 0 ui]

(UR ν v Yin »t- e εχει" cU, dé Xgj TÀ CTíQH XGACG ExEt ή ποῤρήξ, (od p

^ * L3) ' - 7 y C Apoz, 5 94 G0] 19. TIU? COO aeuTuG e 00 T0 UD-

(Ganes Crrá «ege 7o Od. αἰαογέν Εχει».

Α΄ΑΛ᾽ ἅ μεν τὸ 6 d za oye c) τῷ μὴ ἆλyév adt vesziy unde d'uc vy ay .µήΦε συµΦοραῖς μεγάλαις σξιπίσηειν ει» ὁ λόγος, €x. Lo cav cuowaia ποιρόντωνιεῖναι ὀνίενῶν 0. ο άμονα,εἰ δε ον τῇ του ἀληθινς ὠγαοῦ κτήσ πουτὸ ἐσικείμεγον "dé σσ αβέγτοις πουτο,ὸ τὸ ὤέθς ποῦτο (Αλέποντοις xpivety 3ày Od uuo να, τὸ ὤλλω ζητεν dh qu οὐ τῶ 60δαιμονᾶν ή”

ρίθµητας & μεν ὸ σοµιέβόρησις L2 agar a a

v T 35 * οὐ γκαίων,ή κα) σὔκ ορωγκαίων, ἀλλ ὀγα-

Ov xg) TrüTa λεγομένων. ἐγεὰῶ κῶ) τωῦτο παρείναι ἔιτεῖν: εἰ δε τὲ τέλ(θ» ο) 1, εἶναι, ἀλλ. «πολλα ὃέί (ὅτω 99 ο) α τελ(Θ», ἄλλα τέλη ο) emi) ὀκέ(νο }θή λαμ[βαδειν µόνον,ὃ ἔοιωτὸν τε εσι κα) Ἰεμιώτοτον, κο] ὃἡ vx ζιτει ἐν αὐτῃ ἐγκολα ίσια. ἡ 3 ὅίτησιο αὕτηκο) ἡ Θλη«ἂς αὐτῇ φύ σιο, 5 χ) τὸ μὴ οὗ τάτω ενας To T2. 9. cy, o) e v5 (pum, a.a, az ái µόνον Φόύγει ὁ λογισ *ámerxcta- [A06 δσποικογομάμεν(», ἡ κο! σζοςλαμ[θάὤμωο, γωνζπει. αὐπὴ 3 ἡ έφεσιο,σεὺς τὸ κρένεον αὐτης ὃ ἐγγενομέν»,δποπεσλήρωται καὶ ἔση,ηοὴ ἔτος ὁ (96λητος ὄντώς [Αίος. τῶν ο οὐαγκαίων q παρείναμ 5 (Ξόλησις ο) εἴη, εἰ κυρίως τίω δή, A"aw VenmAeu S aU oL, ed μη Καωπογρώμενος αὐ ὧς λέχοι, ἔστειδη κοὸ τοῶτοι παωρεῖναι ἀξιουμεν ἐσεὶ κα] ὅλως το χακ ὁπωιλίνομεν. κο) 5 δήπου (9ελητὸν,τὸ τῆς ἐκκλίσεως τῆς τοιαύτης, "μᾶλλον γὸ βκλητὸν τὸ µήδε δεη. δω, τῆς ἐκκλίσεως τής ριαύτης. μαρτυρεί δε Xo] a^ τοι, ὕτον quin οἷον ὑγίειω, κα] αλωδιωία, Ἡ 2ὰρ πούτων ἐπαγωγόν ἔπι παπορρο” εέται 2οιώ ὑγίειω περᾶσω κο) τὸ µὴ ἀλλεῖν, ὢ δὲ ππρόντω μεν οὐδὲν ἐπογωγὸν ἔχει, ὦδὲ σερστίθησι τὶ ες τὸ όσα μογεῖν, ἀπόν, ος dia τί) τῶν ἐνανπίων λυποιύτων σπέρεσίω ζητῖ, 60 λογον οὐωγ κοίτα, ἀλλ σόι ἆλοDe «Ρώσκεω εἶναι οὐδὲ σοωναριθµήτέω τοίνιω τῷ τέλει, ἄλλα κα] δσπόντων αὐτῶν, κο τῶν οἶω» των παρόντων, ἀκέρα[ον τὸ τέλ(Θ» τηρηπέον. AIA ή οιῶ ὁ 0 αιμωνῶν τοότω ἐιθέλει σωρεία Kei 2 UaPTia 2Yemyvre ἸΦήσομεν, Ey 0c mupóy τὸ 0 α]μονεῖν εἰσσβέρέται Ίνα μαῖρα», ἄλλὼ μᾶλλον ᾳτεὸς τὸ εἴναι το ο ὲ ἔνωνπα πούτων,ή σεὺς το μη εἶναι ή ὅ ενοχλέι τῷ πελα παρόντο, Ἡχ, ὡς ἀΦαμρόμένα αὐτὸ, αλλ’

α gereft feruandus.,

OLIBER QVARTYyYS j

À & doloribus circumuentus felix.;erit etiam (

bonus fitis, quemaduerfitas eiufmodi preffe: rit" Atqui diis quidem perfe&us ipfe mentis fo lius habitus felix, atque fufficiens.Hominibus autem quorum animis deterius aliud eit adiunctum, circa totum compofitum eft quzréda felicitas, nonautent circaalteram duntaxat partem, quamuis preftantiorem: quz quotiensaltera malé fe habet, neceffario officia fua exequi prohibetür. Alioquin corpus; vel corposs fenfum Oportet abiicere, atque ita ad feicitatem nobis fufücientiam quzrere: [77 À 'T fifclicitatem in non dolendo, & non Regesde o£ egrotando, & non periclitando;neque in ma- /e&ionits gnasaduerfitates incidendo ratio collocaffet; m nemo felix contrariis imminentibus effe pot νο, fet. Sin autem in Ipfa veri boni pofseflione 1d /eilicer intel pofitum eft:quidnain oportet hoc prztereune ligibie: cerez tes, & quod preterea accedit profpicientes,iu 74 verà nos dicare felicem;alia infuper querere, quz in fe- fnis » fed ad licitate minimé numerantur? $1 enim felici-/ "5 tas effet bonorum fimul ac neceífsariorum accumulatio;fiue bonorum maiorum, atque mi norum,quz non modo necefísaria, fed etiam bona dicatür,hzc infuper oporteret adeíse. Át fifinem efse vnum liquid, non autem multa oportetalioquin non finem ,fed fines hómo quzret, illud confequi oportet folüm;quod vl timum efbatque przftantiffimum, quodveinz -timum fibi fierianima querit. Inquifitio vero hecatque voluntas non eó tédit, vtin hoc miz nimé fit. Incommodorum enim declination& haud precipuo nature voto eligit, fed prefen tia folüm fugit rationis difcuríto, atque proellit: autetiam commodá quzrit adiungere. i Vero appetitio principalis adid quod os ptimum eibdirigitur: quo prafente impletur & conquiefcit. Atque hzcvita eft, que volun tate precipua exoptatur. Necefsariorum veró aliquid adefse, non voluntas erit, fiproprie ac

: precipué, nec per abufum nomines yoluntá-

tem: quandoquidem & hzc adeíse exiitimaz mus oportere: quóniám videlicet à malis pro viribus declinamus: neque tamen hoc ipfutri declinationis officium eft priricipaliter exoptandum : optabilius enim eft, declinatione hacnequaquam indiguifse. Teítantur autem hoc efdem ipfa cüm adfunt, velut fanitas & inz dolentia.Quid enim horuin mirificé animum ad feadducit? Prefens nanque fanitas & indolentianegligi confüeuit. Quz vero preféritia nequaquam habent blandam ad fe aninii éoriuerrendi virtutem, neque ad felicitatem tiobis quicquam addunt. Abfentia vero propter contrariorum offendentium przferitiam requirüs tur, rationi confentaneum eft, necefsaria potius quàm bona cenfere. Neque igitur fini vidé turannumeranda, fed & abfentibus ipfis , eorumque contrariis imminentibus, finis inte-

Q. V A M igitur ob caufam felix appetit id hzc adeíse, & contraria refpuit? Forté dice srielligibide mus,non quiaad beatum efse,fed ad ip(um efz f; vu: fe potius aliquid conferant;contraría veró ho. a^ a/jsvel£e rum velad non efse deducant, vel quoniam viz i? ve^ mali rum fine potitum occurrentia interpellent, "^ «Pendet nonauferentia finem; fed quoniam qui optiz