Ritam

THE CRAMPS

THE CRAMPS i ryihov psychobilly, horrorbilly, sexybilly... jedna su od temeljnih grupa tinejdžerske treš-kulture osamdesetiih ne samo u SAD. Njihov novi album još jedna je potvrda ovoga.

OThe Cramp je čak i u našem tisku bilo sasvim dovoljno tekstova koji daju dovoljno osnova za pretpostavku da o nastanku i razvojnom putu ove grupe ljudi dovoljno znaju. Uostalom ne treba svaki tekst početi od kamenog doba, a koga interesira neka pogleda Džuboks br. 127 1 Polet br. 29.6 i 421. Kroz sve godine postojanja The Cramps su izgradili jedan od najfascinantnijih kultova koje rock’n’roll kultura od s\'og nastanka do danas poznaje, a što potvrđuje i činjenica da su The Cramps jedna od grupa s najviše bootleg albuma, objavljenih od Italije do Novog Zelanda i naravno Amerike kao postojbine ovih hodajućih legendi. Svoj su kult The Cramps izgradili na veoma neobičan i posve specifičan način koji kasnije, tokom 80-ih mnogo puta ponavljan nikada nije polučio iste rezultate. Od prvog pa do zadnjeg izdanja, a posebno u periodu ’77-83. godine The Craps su maestralno odigrali ulogu kustosa u muzeju rock’n’roll kulture 50-ih i 60-ih godina doslovce iskapajući vrlo vrijedne, a već zaboravljene bandove i autore čija žestina i pomaknutost u odnosu na mainstream produkciju spomenuta dva desetljeća iznenađuje i fascinira, Bilo bi pretenciozno reći da su The Cramps prvi otkrili skriveno nasljede 50-ih i 60-ih, jer za razliku od situacije kod nas, pojedine diskografske kuće vani (pogotovo nezavisne) imaju čvrsto profiliran program ka prošlim decenijama, medutim pojava The Crampsa polučila je zanimanje za neispoliranim, divljim i često nikada poznatim i slavnim autorima iz tog perioda i kod mlade publike, odrasie na punk revoluciji. Tako su The Cramps, svjesno ili ne, nije ni važno, ponajviše doprinijeli da se otkrije tzv. missing link, karika koja nedostaje, a koja je vrlo bitna za pojalnjavanje punk fenomena i korijena iz kojih je nastao. Otkrivanje, do tada gotovo nevidljivog, tajnovitog i zabašurenog odjeljka rock’n’rolla, poznatog pod imenom garage punk 60-ih, i prije njega razuzdanog rockabillya 50-ih uz dovodenje na svjetlo dana potpuno uvmutih autora kao Hasil Adkinsa npr., ne sa-

mo da je prikazalo punk kao logičan nastavak istinskog rock’n’rol. mahom uništenog poplavom djece cvijeéa i njihovom ideologizacijom rock kulture (naravno, hippies su übrzo postali yuppies), a kojeg su tokom 70-ih do pojave punka na životu održavale malobrojne grupe poput Stooges, MC 5, kasnije Real Kids i njima slični u Americi, te pub rock bandovi u Britaniji, Čak i Led Zeppelin i Black Sabbath kao tipični predstavnici 70’ s rocka i pored revalorizacije njihovih vrijednosti koju danas najizrazitije provode štićenici Sub Pop etikete, imali su vise funkciju dinosaura rock’n’rolia nego nastavljaèa rock’n’roll tradicije 50-ih i 60-ih. Pored ukazivanja najednu nepravedno zaboravljenu scenu 60-ih, pojava The Crampsa, a kasnije ili čak paralelno s njima i nekih dmgih bandova (DMZ ili Crawdaddys npr.) direktno je utjecala na revitalizaciju garage punk scene u Americi, Evropi i Australiji tokom 80-ih godina i to veoma snažnu i raširenu revitalizaciju, organiziranu na zavidnoj razini štoise proizvodnje i distribucije tiče. S druge strane, The Gun Club i njima slični skrenuli su pažnju ka tradicionalističkim strujama američkog rock’n’rolla 50-ih i 60-ih, uključujući blues, country i ostale stilove što je dovelo do pojave američkog novog tradicionalizma ili još šire američkog novog rocka s nizom novih i originalnih stvaralaca. I dok o garage punku kod nas i nije bilo nekih važnijih tekstova (svoj tekst u Studentskom Listu br, 967 smatram nedorečenim, ali according to Lipa i jedinim opšimijim tekstom o fenomenu garage punka tj. garage rocka), što se američkog novog tradicionalizma ili američkog novog rocka i predstavljanja njegovih autora tiče, čitajte sve do Žikice Simića. Možda na prvi pogled izgleda suludo, ali čini se da su lavinu interesa za zagubljenim nasljeđem prošlosti pqkrenuli upravo The Cramps. U prilog toj tezi treba spomenuti i kompilacije Songs We Taught The Cramps i Bom Bad u nekoliko dijelova koje su na

29