RTV Teorija i praksa

Prilozi u ovoj knjizi nisu nastali u isto vreme, ali to ne remeti monolitnost dela. Knjigu sačinjava deset priloga: Informacija, ekonomija i razvoj; Komunikacioni odnos kao društveni odnos; Kultura i društveno-ekonomski prostor; Međuzavisnost i opredeljenje; Svijet kao komunikacijski proces: postavljanje paradigme; Vremensko-prostorna orijentisanost samoupravnih interesa i društveno planiranje; Društveno značenje sistema javnog informisanja i samoupravni značaj društvenog sistema informiranja; Samoupravnost rada i integralnostobrazovanja; Javnost mišljenja i društvenost djelovanja - rekvijem za ideologiju (?); Društveni kapital, dohodovni odnosi i kreditni sistem. U prvim delovima knjige autor polazi od razjašnjavanja određenih pojmova obuhvatajući i njihovu kritičku reviziju. Alco se prihvati da je proces komunikacije društveni odnos, a da je svaki oblik društvenosti istorijski i lclasno determinisan, autor ukazuje na logičnost da ni proces komunikacija nema neku svoju posebnu egzistenciju izvan društvenog odnosa, a ako je sve to podvučeno činjenicom da se društveni odnos još uvek iskazuje kao odnos rada i kapitala onda M. Meštrovič smatra opravdanim svoja nastojanja da protivrečnosti u oblasti informacije i komunikacije izvodi iz protivrečnosti odnosa rada i kapitala. Autor čak ukazuje na opasnost postoječih izrazitih tendencija da se važnost informacija i informacijske tehnologije razmatra odvojeno ne samo od drugih sektora nego i izvan neposrednog i istorijskog konteksta. U vezi sa ti'm Meštrovič iznosi svoju tezu: „mislim da je pojam informacije nerazdvojiv od stvamog komunikacijskog procesa, da ga valja shvatiti i analizirati kao suštinu onoga što se društvenim saobračajem prenosi. No dok je komunikacijski proces u svom vanjskom obliku očigledan, informacija - kao suština tog procesa, ne posjeduje tu očiglednost, jer uvijek reflektira specifičan odnos među pojavama i subjektima: društveni odnos. Zato taj pojam i jest semantički nestabilan i podložan zloupotrebama onoliko koliko su društveni odnosi neprozimi. Usudio bih se reči da informacija u društvenom smislu sama po sebi ne postoji. Ona je uvijek značenje plus intencionalnost, koja čini da se

279