RTV Teorija i praksa

asocijativna mreža konotacije samim izborom sadržaja i načina njegove vizuelizacije; b) u elementima u kojima se asocijativni plan ne poklapa i ne prati verbalno-narativni sloj - stvara se nova, znatno šira asocijativna mreža konotativnog koja se retroaktivno .vraća" verbalnom bogateći ga novonastalim asocijacijama i doživljajima, Otuda najsnažniji utisak ostavljaju spotovi u kojima je prezentovana disko i rok-muzika jer su baš oni u najvećem broju realizovani u vidu male filmske crtice. Kompatibilnost vizuelne i verbalne naracije mahom pozitivno korelira s nivoom realizacije spota - tako da je najčešća i najtipičnija u spotovima priređenim u vidu male filmske crtice. Jasno je, stoga, da je pomenuta kompatibilnost retko beležena raeđu spotovima dmgih oblika realizacije (na bazi hroma-ki efekta, stuđijska varijanta...) a kojima su najčešće prezentovane numere domaće zabavne i narodne rauzike. U većini slučajeva spot domaće produkcije TVNS, naročito skorijeg datuma proizvodnje (1987/88), ne sadrži većinu komponenti i potrebne korelacije vizuelnog nivoa koje bi muzički video-spot, kao forma medijske prezentacije muzičke numere, trebalo da ima. Najveća slabost ,spot varijanti" domaće produkcije je nedostatak minimalne kompatibilnosti verbalne i filmske naracije. U vizuelnoj komponenti, kao poseban nedostatak koji prati sve domaće spotove - ističe se nedostatak adekvatnog kultivisanog ponašanja i deljenja aktera spota u smislu vladanja scenskim pokretom i prostorom (kako? šta? kada? na koji način izraziti odgovarajući sadržaj telesnom manifestacijom). Naročito u spotovima u kojima je prezentovana novokomponovana i zabavna muzika kao poseban nedostatak ističe se neprimeren kostim. Smatramo da nije potrebno posebno objašnjavati, s obzirom na to da se radi o sadržajima javno-medijske prezentacije - da u spotu uopšte, pa i u muzičkom video-klipu, kategoriji „ličnog nahođenja” nema mesta i da nije „privatna stvar" aktera kako će delovati kao „scenska pojava". U produkciji domaćeg video-spota

191