Topola

89

Свуда се око телала загушпвала гомила народа ; све је то некако узаврило. Већ од ране зоре су Атињани на ногама па гдегод се обично људи скупе, чује се свуда жив разговор, често и свађа и препнрка. Позив је телалов још распалио ватру политичког дивана. „Осамнаест стотина талената кажу да износи благо то, што је ва државној лађи донесено амо са Дила!“ зачу се један усред гомиле грађана. „Има ту три хиљаде талената!* повиче дпуги, „Шест хиљада !“ упадне трећи живо. „Шест Хиљада, кажем вам, дошло је са Дила шест хвљада талената у готову вовцу * „Ијују!“ кликне четврти па саочи од радости. „Где је новаца, вели пословица, ту и весло тера и ветар дува!“ „Што се тиче нових грађевина*, рече пети један у кругу некачо оклевајући, „нарочито новог светилишта ‘Паладина на Акропољу, то ми је сасвии право; ала плата судијама иа још улазнвце у позориште —* „Шта? Зар би та то народу да одречеш?* загрие сиромашнији грађани, што су ту унаоколо стајали. „Боже ме сачувајl“ одврати онај. „Ја мислим само, неће продрти тај предлог. Олигарси ће му већ стати на пут. Народу улазнаце за позориште? То неће дати силни пријатељи Лаконски. Не, зацало не!“