Topola

5

što je tražio. S toga, da uzmogne s većim marom proučavati znanosti, pođe u franjevački samostan Basmette (Baumette), što ga je u tijesnom gorskom klancu kod Angersa osnovao Eené d’ Anjou god. 1451. Tuj nastavi Eabelais revno svoje nauke, a vjerojatno je, da je odavle pohađao angersko sveučilište. U Basmetti nađe četiri brata du Bellay (č. Bele). U brzo steče njihovu ljubav i štovanje, a i kasnije se njihovo poznanstvo živo dojimaše njegova života. Ova četiri brata bijahu njegovi trajni zaštitnici, kad su kasnije obnašali visoke službe u državi i crkvi. Guillaume du Bellay, koji je bio najstariji, bijaše general i vojnički pisac, te umrije god. 1543. ; drugi brat, Jean du Bellay, bijaše pariški nadbiskup te umrije na diplomatskom putovanja u Eim god. 1562.; Martin du Bellay umrije normandijskim namjesnikom, a četvrti brat, Eené du Bellay umrije mansskim biskupom. U Basmetti se jošte tijesno sprijatelji s Gotfridom d’ Estissac, koji bijaše kasnije maillesaizskim biskupom ; na ovoga su upravljeni i listovi, što ih je pisao iz Eima. Dovršivši nauke pođe u franjevački samostan Fontenay-le-Comte u Poitou-u, gdje bude god. 1511. zaređen. U Fontenay-le-Oomte-u učaše Eabelais marljivije, nego ikada, stare jezike, koje je već prije kao Franjevac revno proučavao. Ovdje pisaše listove grčkim jezikom Yilirau Budaeusu (1467. —1540.), prvomu učenjaku Francuske, koji je grčki jezik temeljito proučio, i koji je kao knjižničar Franje I. i učitelj u Collège de France taj nauk na svaki mogući način promicao i širio. No Eabelais ne proučavaše samo starih jezika, već učaše i talijanski, španjolski, njemački, evrejski i arapski. U nauci bijaše tako revan, a kao učenjak na toliku glasu, da su ga smatrali dostojnim tijesna prijateljstva najznamenitiji heleniste onoga doba, kao Pierre Amy, učeni duhovnik u Fontenay-le-