Topola

coercitor, oris. m. redar , čuvar, jednom Eutr. 7, 20. coetus, us, m. [mjesto coitus od coeo] I) sastanak, primo c. Piant. 2) skupština, sastanak, društvo, po sijelo,kolo, nocturni, hominum, deorum, ludorum; strka, buna, gungula. * x Coeus, i, m. Cej, Titan, otac Latonin. cogitate, adv. [cogito] promišljeno, oprezno, verba facere, meditari, suam rem tractare, Plaut.; quae accurate cogitateque scripsisset, jednom Cio. p. Arclu 8, 18. cogitatio, onis,/. 1) apstr. mišljenje, razmišljanje, percipere, complecti, fingere alqd cogitatione, pomisliti, predočiti sebi što ; c. alcjs rei, misao na što ; injicere alcui cogitationem; habere cogitationem argenti, misliti na novce; ad reliquam cogitationem belli se recipere, razmišljati, što valja dalje raditi gledeči na rat, Caes. b. c. 3, 17, 6.; također j razmišljanje, p o s m at r anje, rn e d i t a c ij a, prlprav Ij a nje, u mislima, proxima stilo cogitatio est; cogitationi temporis ac loci plurimum est. 2) konkr. misao. pomisao; koje: predstava, mnijenje; koje: nakana, naum, namjera, osnova, nacrt, plan, suscipere c. de alqa re, omni mente in ea congitatione curaque versor, ut; (Sulp. u Cio. ep.) in cogitationem .venire, incidere, pasti na um. 3) moć mišljenja, mašta, fantazija, o. et- mens; Verrem ingenio et cogitatione nulja fuisse, cogito, 1. [co-agito] „u sebi razgovarati^ , misliti, I) tranz. 1) s aoo. stvari (ne lica) a) m isliti: pomišljati sebi, smišljati, posmatrati, uvažavati š to, alqdin animo, secutu, u sebi, Ter., cum animo suo, Cic., animo, Liv.; nihil agens ne cogitari quidem potest; ferendum id Scipio potius quam inimicitiarum tempus cogitandum putabat, da valja misliti na itd.; s quaesi• imdir. ; c., quam id honestum sit ; (rjeđe) s aoc. c. inf. Caes. b. c. 3, 71, 2.; apsol. ut saepe cogitavissent, Caes. h. o. 3, 86. 5. Odatle cogitatum, i, n, misao, češće pl. cogitata, m i s li ; u partio, perf. pas. također promišljen, dobro prdmozgan, res multum et diu cogitatae, b) misliti na što, snovati, ndmjeravati, nakaniti, naumiti, c. proscriptiones et dictaturas; latere arbitrabantur, quae cogitarant; cogitatum facinus; i s inf., misliti, hotjeti, namjeravati, Antium me recipere cogito, elipt., u pismu, in Pompejanum cogitabam so. ire; quid Auster cogitet, o) biti mišljenja prema komu i kazati ga; misliti, si quid amice de Romanis cogitabis, Nep. 11) intranz. a) o samoj djelatnosti mišljenja,

docto, erudito homini vivere est cogitare; e. acutissime, b) c. de alqo ili de alqa re, a) misliti o oeni ili o kom, misliti na koga ili na što, razmišljati, clarius et attentius de claris viris locorum admonitu cogitare; animo vacuo ac soluto de alqa re agere et c. p) misliti na što ili za što, raditi o čem, namjeran at i, paziti na što, tražiti, sn ovalu b) samo aco. nihil i acc. pronominis u n. id, . hoc, quid nalazi se uz cogito i u smislu od de aliqua re, nefarie de vita alcjs c. aut molili aliquid, nihil nisi de rei publicae pernicie ; nihil de resistendo, nimalo ne misliti na otpor ; također sa ut, cogitans ut haberet, quo fugeret; quid in hac re publica tot tantosque viros ob rem publicam interfectos cogitasse arbitramur?; i sa ne, cogitandum sitne tutior non sit = verendum sit ne elc. c) m i sliti dobro ili zlo o kom, male de alqo, Cael, u Cio. ep. cognatio, onis,/. [cognatus] 1) apstr. rod po krvi, srodstvo, c. est mihi cum aliquo, u rodu sam, u krvi; c. deorum; pren. srodnost, slično st, c. studiorum; numerus non habet c. cum oratione. 2) konkr. rod, rodbina, rođaci. cognatus, adj. [co-nascor] 1) rođak, rođakinja, rod (po krvi ili mlijeku, po oou ili materi) ; is mihi est c. ; supst. srodan —r o đak, rod, c. alcjs; * o stvarma, koje rođacima pripadaju, rođakov ili rođački, rogi, corpora, ili koje su srodne s čim, caelum. 2) pren. podudarajući se, sličan, deus mundo formam sibi cognatam dedit; (Hor.) imponere c. vocabula rebus, cognitio, onis, f. [cognosco] 1) p o znav anj e, upoznanje koli ćutilima, često s obzirom na koje god lice, poznanstvo, alqm cognitione et hospitio dignum judicare, toli umom, nulla cognitione et scientia; apsol. teor etičko znanje, (Quini.) eloquendi praecepta cognitioni sunt necessaria; upi. nikada =e znanosti, nauke, nego samo = predstava, misao, pojam očem, usitatas perceptasque cognitiones deorum tollere; insitas deorum vel potius innatas cognitiones habemus. 2) (Com.) upoznanje, inde c. facta est. 3) t. t. sudbena istraga i presuda, c. de alqa re; c. causae; c. inter patrem et filium; cognitionis formula; dies cognitionis, cognitor, oris, m. [cognosco] t. t. p o znav ao, 1) svjedok istbvj etno sti (svjedok,koji potvrđuje, da je tko onaj, za koga se izdaje). 2) hranitelj, odvjetnik, zastupnik u parnici, obično za čovjeka, koji ne može na sud doći, c. juris sui; i zastupnik uopče, hujus sententiae ; alienarum simultatium tribunum pl. cognitorem fieri.

199

coercitor—cognitor