Topola

skovati, osnovati, uzrokovati, učiniti, crimen, accusationem et judicium, injuria novo scelere conflata; conflatum mendacium; alcui periculum, invidiam; c. crimen invidiamque in alqm; c. judicia domi, izmišljati. eon-fluo, —, 3. stjecati se (o rijekama), conjungi et c.; c. in unum; (Lepid. u Cio. ep.) a confluente Rhodano, gdje se Rona stječe (s Ararom). Partio, confluens, tis, ili -entes, ium, m. kao supst. sastavci (mjesto, gdje se dvije rijeke stječu, confluens Mosae et Rhodani; ad confluentes collocat castra; odatle Confluentes, ium, /. Koblenz grad na utoku rijeke člozele u Ren. 2) tp. stjecati se, steći se, steći se, skupiti se, ad alqm; Athenas et in hanc urbem ex diversis locis; ad haec studia, prianjati za . .; laus, honos, dignitas c. ad ipsos, zapada ih; -j- tot prosperis (n.) confluentibus. cou-fodio, fodi, fossum, 3. 1) prekop at i, obraditi, hortum, Plaut. 2) probosti, prosukati, alqm; -p alqm telo, jaculis; j multis vulneribus, -J- elephantus confossus; u prilici, tot judiciis confossi [već isprobadani, poraženi) praedemnatique; napose \ c. alqd notis, riječ, stih, mjesto u knjizi poprijeonim potezom (-i-, gro. ofklog nspitOTtypivog) označiti kao smutljivo ili suvišno. confore, gl. confuit. conformatio, onis, f. [conformo] 1) obličje, oblik, s a stdv stvari, lineamentorum ; c. quaedam et figura totius oris et coi’poris; lp. s gen. obj., c. verborum, pravi sklop, voeis. pravo nagla šivanje; c. omnium officiorum ; s gen. subj., ratio quaedam conformatioquo doctrinae, melodično, primjereno znanstveno naobraženje; napose kao jiloz. t. t. c. auimi ili samo conformatio, predodžba, misao, pojam; kao ret. t. t. (govornička) figura, nullus fere ab eo locus sine quadam conformatione sententiae dicitur; inter conformationem verborum et sententiarum hoc interest, quod etc. eon-fornio, 1. oblik dati čemu, stvoriti, urediti, naobraziti, obrazovati, mundus a natura conformatus; natura nos ad majora quaedam conformavit; c. vocem, animum, mentem, mores; se ad voluntatem alcjs, obrazovati se, naobraziti se. confossus, adj. s komp. [partio, od confodio] p r ob o d en, te faciam confossiorem soricina naenia, jednom Plaul. Bacoh, 4,8, 48. con-frilgosns, 1) gredovit, neravan, hrapav, locus, via, confragosa, gredovita mjesta, Liv. 2) tp. zakučast, za m Pše n, condiciones, Plaut. * con-fremo, ui —, 3. zajedno mrmljati, m u m Ij at i.

con-frieo, fricui, fricatum 1. utrti, utirali, caput atque os suum unguento; (Piaut.) genua; -j- faciem sibi. confringo, fregi, fractum, 3. [frango] slomiti, polomiti, razbiti, digitos; fores caedendo: (Piant.) fores pulsando pedibus; (Plaut.) tesseram hospitalem; tp. osujetiti, consilia senatoria; (Plaut.) c. rem, spiskati, r a steći imutak. con-fugio, fugi, —3. zb jež at i se, uteći se, c. in silvas, in montes, ad aram; ad alqm; pre.n., ad opem judicum, in misericordiam alcjs, ad clementiam. * confugium, ii, n. [confugio] zbjeg. confult [con i fuo], futurum, fore, zbilo se zajedno, confido confuturum, Plaut., spero confore, Ter. con-fulgeo, 2. zasjali, Plaut. eon-fundo, fudi, fusum, 8. 1) saliti, salijevati, sasuti, pomiješati, smiješati, una multa jura (juhe, umake), Plaut.; jus herbis, Hor.; ignis oculorum cum eo igne, qui est ob os offusus, se confudit et contulit; * Alpheus Siculis confunditur undis; tp. a) pomiješati, vera cum falsis; duos populos in unum; multitudinem; oratio confusa a pluribus, od više njih sastavljen ; sermones confunduntur in unum, uopće se pogovara, govori; * rusticus urbano confusus; * križati, panther confusa camelo, t. j. žirafa. b) smiješati, pobrkati, poremetiti, signa et ordines peditum et equitum, jura gentium; * c. foedus, povrijediti ; * ora fractis in ossibus, -j- notas oris, obličje nagrditi (da ga nije moći poznati); f summa imis, sve ispremiješati; * vultum Lunae, smračiti; * c. proelia cum Marte, zametnuti, c) smesti, smutiti, zabuniti, animos audientium, alqm dicentem; * nec minus hesternae confundor imagine noctis. 2) razliti, razlijevati, cibus in venam confunditur; * cruorem in fossam; tp. id in totam orationem, pordzmjestiti; confusa defensio, općenita. confuse, adv. s komp. [confusus] smeteno, loqui, agere; o. et permixte. confiisio, onis,/. [confundo] upr. slijevanje. 1) miješanje, indecora c. (hominum). Plin. ep. 3, 20, 4. 2) sveza, stapanje, conjuctio confusioque virtutum. 3) zabuna, smetnja, metež, zbrka, temporum, suffragiorum ; {Tao.) c. oris, zabunjenost od stida. eonfiisus, adj. s f komp. i sa f sup. [partio, od confundo] smeten, pobrkan, neuredan, confusa erat contio; oratio; clamor, nejasan, mukao; f confusissimus spectandi mos; -j- agmen; * strages, poispremetdni mrtvaci ; tp. smeten, zabilnj ep, smućen, nagrđen,

228

confluo —confusus