Vojin

о маневрамА уопште

141

развшају се батали1уни у Фронт, да и они нспри1атељевим паљбама са свок>м ватром одговарати могу. Противне две лишпе могле би се тако дуго тући без решителног успеха. Али се догоди, да 1едпа од њих другим корпусом буде нападнута са бока, или ватром из батери1а на 1едно1 точки сједињеиих потрешена и проређана , или коњица изникне одакле изненада, па ху уплаши — деморалише. — Ако се друга линша тим тренутком сходно окористи, те иоложеним на руку пушкама одважно јурише, противник ће ју редко када дочекати. Услед тога дакле треба, да тактичке маневре на бошоме пољу, на кратак пушкомет од непри1атеља, буду просте, и своде се по томе на мали број, т. 1. прелаз пз колоног у развити строх 2., промена Фронта 3., промена правца, и 4., постро1ење каре. Поред кара ваља приметити, да матершални механички отпор насрћању коња ш«е био узрок, што су њене врсте умножене. Израчунато 1е, да би требало четрна1ест људи један иза другог међусобно подбочених, ако ће, да их не обори 1едан каршером трчући коњ. Дакле ни два ни четири човека у 1едном реду нису довољна, да одрже кару целокуппу, кад коњици пође за руком, да до ње дође, и у њу насрне. Само паљбом одбша се коњица, паљба хлади жестину коњаника, и плаши коња. Ако пешаци погоде 5 — 6 коња спрам оне своје сгране на коју коњица хоће да Гурише, кара 1е спашена, 1ер коњ неће Д^ скаче прско мртвог коња. Нека се дакле нишани