Vojin

148

0 МАНЕВРАМА УОПШТЕ

„заиста 1е ваљан" вели маршал Саксонски; а то ће рећи, да се врлина и ваљаност ксњице мери но њено! већо1 или мањој чврстини у маси. 1 Коиље 1е признато као на1боље оруапе за лине1ну, или тешку коњицу, кош 1е опредељено, да увек, буде, у густом стро1у, па да тако напада. Од копља 1е скоро свака рана смртна. Пешаци, у прво1 врсти стојећи, знаду то врло добро. Поновљена пападања Французких Киразира код Дрездена нису могла да разбшу аустршску пехоту на левоме крилу; а како им се природа 50 коиљаша, да им предњаче, одма 1у разбише. Коњаник са самом сабљом не може да рани пешака, К01И га хладнокрвно дочека, те са ножем брани, да му близу приђе. Код Ватерла инглезка пехота наступа, да нападне Драгуне, самим сабљама наоружане, али чим се укажу четри полка копљаша од ћесарске гарде, она уступа одма. У исто1 битки беше мало те не сасвим уништени сви инглезки Драгуни; не могоше никако да продру кроз два полка Фрнцузких копљаша, постро1ених на пз г ту, ко1им хтедоше да уступе инглезки драгуни. Инглези су баш после тог искуства код Ватерла 1едан део своје коњице са копљима наоружали. Прве регуларне (редовне) копљаше у Европи организовао 1е литавски племић Хуландо (отуд њино име улани — уланери). Наполеон, оиазивши у Пољ-

1 Лаши народни коњаници, џамбаском 1ахању скоро сви одани, наћи ће овде за се неодењену поуку. ПреВодитељ.