Arhiv UNS — Crkveni listovi

црковно двоење на народите во Југославнја. Црквата беше правилно одвоена од државата и доби своја слобода во рамките на својите верски и духовни работи. Во тоа ново време потреба налага и државата и црквата да се натпреваруваат кој к’е направи поголемо добро на народот. Kora државата и црквата работат за доброто на народот секаква борба е искључена. Нема никој право да ни префрлуе што се ние свештениците оргаиизираме, нз против во своите честити и добронамерни цели за црковните и народните интереси треба секој да не помогне. И како што го рекоа свештенпцитс во Хрсатско, факат е дека секој наш успех е успех наш засдкички. Успехот на свештенството, успех је на црквата и целата ерархија. Нашата светска јавност треба да гледа на нашите свештенички организациони покрети со други очи и да се увери да се нашите покрети едно витално прашање на нашата народна црква, која со својата работа длабоко засегнуе целиот наш друштвен организам, кој што сака активно христијанство наспрам христијанство со фрази. Врховното тело на православната црква во Н.Р. Македонија под бр. 1508, од 9-IХ-1947 год. испрати апел до сите свештеници во нашата народна република во кој што апелираше да се свештенството приближи кои сеопштата организација Народниот Фронт, да ro помогие својот народ во изведуење на Петогодишниот план, како и да положи максимум усилија во чувањето на тековините на народно ослободителната борба, а се зарадн побрзото изградусње и ојакнуење на словенската солидарност од која зависи судбината и иднината наша и на нашиот народ. Нашето народно свештенство гледајки ro својот народ, кој после своето народно воскресуење ја внесува целтга физичка, умна и морална енергија да ја скапо платената народна слобода што поарно осигура, да ro животот постаии на што поарни и иосигурми темели, не би требало нитн би смело да остане во улогата на мирен гледач кого не интересуе сето оноа што ro изградуе денеска нашиот народ. Kora нашиот народ ја изградуе својата зсмја, работн за вистинското братство и единство, и ако неговото свештеаство не. биде на истата работа со народот, народот едси ден к’е не праша каде смс бнле и што сме работеле. Должност се налага на нашиот свештеннк да ro очува нацисналниот карактер на нашата црква и чувајки го својот углсд да поработи за единството на нашиот народ. Црквата наи: н нејзиното свештенство требе да бидат пијемонт во создавање на една Југословенска душа и на една Југословеш ка црква која би изфрлила од својата средина сите онне који што мислат да се оноа што с од човекот додадено во црквата илн изопачено не подлегнуе на промена. Нашата

29