Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis

CHRISTIANI LASSENI. XIX

nullum vetustiorum Bhagavadgitae scholiastarum nomine suo commemorat.

Haec si recte disputata sunt, sequitur, ut Cridharas aetate prior sit Madhusüdana, hic Sájanákàrja. Qui quoniam versus finem saeculi MCCCC. vixerit, ad medium huius saeculi referri debet Madhusüdanas, ad initia Cridharas. Attamen, quum neque ab omni dubitatione remotum sit, Cridharae librum adhibitum fuisse a Madhusüdana, neque certum, eum a grammatico eiusdem nominis, qui quo usus sit cognomine et magistro, nescitur, non esse diversum, apparet, in probabilibus, non in cerlis 18110nibus versari quaestionem, quam Jdeireo in medio relinquam. Commentario suo titulum Gétd- Giíd hártha-Dípiká i. e. illustratio arcani (७1146 sensus, indidit Madhusüdanas. Totus a Cankarae auctoritate pendet, quem tantum veneratur, ul vix ab eius inlerpretatione dissentire audeat, imo profiteatur, nil aliud sibi fuisse consilii, quam ut Cankarae sententias explicaret, cui in inlerpretandi arte minime parsit.*. Librum eius titulo suo 5Adshja

*) Prooemium ab hisce versibus incipit: भगवत्पाद्भाष्यार्यनालोच्यःतिप्रयत॒तः । प्रायः प्रत्यत्तर कुर्वे मीतागृार्थदौपिकां ॥ प्रत्यत्र in margine explicatur per mtm, quo verbo utitur Madhusüdanas in epilogi dist. 3. Redde: »Summa intentione considerato sensu commentarii ab eo, cuius pedes sancti sunt, scripti, arcanum Gitae sensum, singula fere verba persecuturus, illustrare aggredior.« ^ Gankarae nomen laudat epil. dist. 3. पीमोविन्द्‌ ~ - + ~ मधुना मिष्ट मदामार्‌ते । गोताल्यं पट्मं रद्स्वमूषिणा erre विव्यापितं । व्याव्यातं भगवत्पदः प्रतिपद्‌ श्री्रंकहाव्येः पुन । र्वित्यष्टे मधुसूदनेन मुनिना र्वन्नान्रु्धये कृतं ॥ Lacuna versus 1" expletur legendo: प्रीगोविन्दमुलानृतस्य — Versibus utitur schol. ad £^. G. III, 9., ut laudes Cankarae praedicet et obsequium suum

erga eum testelur: द्देतषां कुमतं समस्तं । य्रुतिस्मतिन्यायवललान्निरस्तं ।