Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis

996 EMENDANDA ET ADDENDA

= प्राणिनां प्रभवाप्ययो । उपदे द्र भवान्‌ GUSP zaTTmÉU :mpra — XII, 51, 1845. III, p. 430. नमस्ते भगवन्कृष्ण लोकानां प्रभवाप्यव ॥

P. 990, l. 8. Pro faf lege figi ——

»2 0 2 » 35, ©, ॐ * 95, C.

».995, » 12. ad XL 37, d. Adde haec: Locum hnius similem et dignum, qui cum eo conferatur, praebet exordium DBharateae, v. 938.

सोतिहेबाच ॥

मरां पु्षनोघ्रानं पुहद्तं पुरट्तं ।

ऋतमेका्त ब्रह्न व्यक्ताव्यक्तं सनातनं ॥ ६९ ॥

त्रलच्च सदसच्चैव यद्विरवं सदतत्पर्‌ ।

प्ाबहमणां बष्टार पुरणं पटूमव्यवं ॥ ६३ ॥

मङ्गल्यं मङ्गलं विष्णुं वरेएवमनधं SP a

नमस्कृत्य etc. I Hoc loco vix aliter explicari potest सद्सत्पर्‌ १ पवुप€ 3118, ut composi more construatur (पपा विष्वं; quo exemplo tamen non tollitur dubitatio de ९0] 051८0 तत्प्‌.

7. 233, 1. 6.77. ० 31४, ¢, a. zai Madhus. in texta ९६ 5८10]|. श्रपाघ्ित्य, quod enarrat per "jeu; eodem vocabulo vulgatam interpretatur Crídharus. Praestat vulgata.

P.240,1. 11. ad XV, 4, c. Adde haec: Verba qz mi पुरषं mri Laüne converüt Scnrrcrrüiws: ad hunc primigenium Genium ego deduco, at dubito, an recte; nam mq activa significaüuone caret et sclioliastarum prior enarrat per sui zm; alter 7९ श्ररणं गतो ऽस्मि. Ac omnibus sane Bh. C. locis प्रपदू significat ad deum se convertere; IL 7. IV; 11. VIE 14. 15. 19. . Krishnas de semet lpso uUtur; unico qui praeterea exstat loco VIT, 90. de eis, qui ad alia numina se convertunt, प्रपवन्ते *Cuzswr. Haud sine idonea quadam ratione relictam fuisse a Schlegelio vulgatam et notissimam huius verbi notationem, nemo dubitabit; fuit ea haud dubie haec, quod

non consentaneum censeret, dici a Krishna, ad primige-