Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis

CHRISTIANI LASSENI. XXXV

caleulos veri similes saeculo medio octavo p. Ch. n. anterior fuerit *), satis probabilem coniecturam facere mihi videor, si Bhagavadgitam pluribus saeculis antiquiorem esse censeo.

Huc accedit quod ea commemoratur a Pdardjan'a, conditore syntagmalis placitorum theologicorum celebratissimi, quod Zra/unasütra sive potius Qdrírakasiitra inscribitur.**) Huic sententiae quod opponi possit argumentum, in ipsa Bhagavadgita nominari illud Bádarájanae syntagma, eo nihil effici, assentior Fa. Wixpiscmmawwo, qui censuit diversam, eamque vetustiorem eiusdem argumenti scitorum theologicorum collectionem eodem quo illud indice a poeta nostro indicatam fuisse. Atque ab ipsis etiam scholiastis aut. de Üpanishadis aut in universum de brevibus sententiis, quibus proditur doctrina de Brahmane sive summo numine, intelligitur, nulla iniecta Dàdarájanae mentione. ***)

^) Vid. Fa. Wixpiscumuaxw: Sankara, p. 42.

**) Sankara p. 85. Alia inscriptio est. Cáríraka- Mímánsá. Vid. Qawkamag Cárír. Mim. 1l, 3, 45. p. 917. Decretum Bádaráyanae hoc est: त्रपि चं Sd । explicat Cankaras: ट्प नोतात्वपि erpiwrst नवस्य स्मर्वते । ममेवांप्रो नीवललोके ele. Jh. G. XV, T. Satis memorabile est, quod iam obseryavit Coresnooxius, JMisc. Essays, 1, p. 355., alio titulo quam solito appellari a GCankara Bhagavadgitam, scilicet ईप्र् vH, quo haud dubie significare voluit, coniunctissimam fuisse doctrinam in ea traditam cum disciplina Patang'lis.

***) Locus legitar Bh. G. XIII, 4., ubi haec profert Crí८1475: ब्रह्मणः p: uas (Cod. Ber. melius: gu: "zzr sm) सूच्यते सूच्यत ट्मिरिति ब्रह्मसूत्राणि । यतो वा (om. DB.) इमानि मृतानि ST इत्यादितटस्यलन्नणपटाएवुपनिषदाक्यानि । तथा ब्रह्न पद्त गम्यते सान्नान्तावते ट्रमिहितिं पदानि स्वद्पलन्नणपणि । = @१४९ ₹#€7]8 nonnullis additis repetit Madhusüdanas.