Bitef

jerom na stanici Bazel). Krajem ovog proleća 1998. godine u istom pozorištu, u koprodukciji sa Wiener Festwochen festivalom, režira Offenbachovu operetu "Pariški život" koja je 25. juna prikazana na Boner Biennale-u. U Operi Frankfurt režirao je Debussya ("Pellèas et Mèlisande") i Verdija ("Luisa Miller"), a za Salzburški festival postavio je "Pierrot Lunaire" Arnolda Schönberga i "Kvartet za kraj vremena" Obviera Messiaena. Veliki uspeh doživljava 1995. godine sa predstavom "NuLti čas ili umetnost služenja, mnemotehničke vežbe za rukovodioca" u hamburskom Schauspielhaus-u, o prvim koracima nemačke demokratije posle Drugog svetskog rata, kao stoje "Murx" predstava o poslednjim danima istočnonemačkog realsocijalizma. Predstava "NuLti čas" gostovala je u Parizu, Sevilji, Montrealu i Londonu. U decembru 1997. godine Christoph Marthaler dobio je najugledniju nemačku pozorišnu nagradu - "Kortner

Preis", a iste godine i najveće medjunarodno priznanje u toj oblasti - "Evropsko nagrado za novo pozorišno realnost 1997." koja se dodeljoje svake godine o Taormini na Siciliji. Članovi žirija so, izmedjo ostalih, bili: Jack Lang (kao predsednik), George Bano (predsednik Medjonarodnog odroženja kritičara), Michael Billington ( The Goardian), Faivre d'Arcier (Avinjonski festival) José Monleon (Primer Acto), Ivan Nagel (Salcborški festival) Franco Ouadri (Übolibri), Jovan Cirilov (BITEF) i drogi. Pre Marthalera isto nagrado dobili so Anatolij Vasiljev, Giorgio Barbero Corseti, Comediants, Eimontas Necrosios, Theatre de Complicité, Carte Blanche - Compagnia della Forteza, a ove - 1998. godine, nagrado je dobio londonski Royal Court. CHRISTOPH MARTHALER Christoph Marthaler was born in Einbach, on the Lake of Zurich, in 1951. He studied music, mainly the oboe, recorder and various original sixteenth- and eighteencencury instruments, discovering that he could also use