Gledišta

SLICNOST USLOVA ŽIVOTA SPONA IZMEĐU AVANGARDE I NJENOG DRUSTVENOG IZVORA

Jedan od najvažnijih indikatora društvenog položaja i uloge radničke klase i drugih rdruštvenih grapa prema njoj usmerenih jesu materijalni usiovi njihovog života. Oni su takođe jedan od glavnih kriterijuma za procenu koliko su stvarno radnička klasa i te grupe politički faktor u društvu, kao i kvaliteta veze avangarde i njene socijalne osnovice. Socijalističko društvo je ostvareno onoliko koliko su se humanizirali životni uslovi i društveni položaj radnih masa. Po tome se ujedno vidi da li se pomoću vlasti uspostavlja kontinuitet revolucije. Materijalno nerazvijena, tek nikla socijalistička dmštva nisu sposobna da radničkoj klasi i svim tim gruparna koje se nalaze u položaju sličnom njenom odjednom pruže sve zadovoljavajuće uslove života, da se odmah reše materijalne zaostalosti. U odnosu na kapitalizam, koji su razrušila, ona su u tom pogledu ipak napravila veliki korak. No problem nije samo u tome. Reč je i o raspodeli društvenog proizvoda na osnovi postojećih, iako nerazvijenih proizvodnih snaga. Tu je primarno pitanje materijalnog diferenciranja u okvim socijalističkog društva; unutar radničke klase i gmpa koje su joj po društvenom položaju i ciljevima bliske kao i između njih i dmgih delova dmštva. Posebno je važno materijalno diferenciranje unutar Saveza komunista između onih njegovih članova koji potiču iz materijalne baze dmštva i članova koji potiču iz dragih socijalnih sredina ili vrše razne mkovodeće funkcije. Niko ko ozbiljnije ima na umu mukotrpni put izvlačenja socijalističkog društva iz ekonomske zaostalosti neće dovoditi u pitanje samu neophodnost _ materijalnog diferenciranja. Ali time pitanje veličine razlika u materijalnom položaju, opravdanost konkretnih raspona u primanjima, ne samo da ne gubi već mnogo dobija u aktuelnosti. Svedeno u okvire odnosa pokretačkih snaga socijalističkog razvoja i njihove avangarde, ono bi glasilo: št a to osigrava identijnost interesa avangarde i tih snaga, kao i puniji socijalistički preobražaj vlasti ako mkovodeći deo avangarde ili avangarda u celini (za šta postoji mnogo manje mogučnosti) ne žive u približno istim životnim uslovima u kojima se i one nalaze. Ne nameće li se ovde ona Marksova misao zasnovana na revolucionarnoj praksi Pariske komune (koju je Lenjin docnije posebno naglašavao) o neophodnosti da u socijalističkom društvu nijedna plata ne premaša iznos primanja prosečno nagrađenog radnika. Nije li on time hteo da ukaže na opasnost prekida veze između avangarde i njene društvene baze ukoliko avangarda i njeno

1097

AVANGARDA IZAiEĐU MONOPOLIZACIJE POLITIKE I SPONTANOSTI RAZVOJA SOCIJALISTICKOG DRUŠTVA