Naša književnost

198

Књижевност

На ВИ ===

Знам сва лукавства вода, Маневре поплава, нападе с бока Од истока, југа и запада,

На ти понорнице,

· Учитељице подземне азбуке борења,

На ти тешка гртилеријо водопада

Кроз цеви кланаца,

Низ гвоздено корење гора,

Ја знам и друга

Прнтајена, о понорнице наједном нестала,

Бујицо,

Из мрака исклокотала блиставим млазем крљушти и пераја. Он је грудима |

Стао

На путању светлећег метка.

Ја знам љубав без краја, 5 Без почетка.

На ти смо, домовино, као с другом кад говориш, 5 Кад говориш као што волиш,

Кад волиш као што радиш.

Нати, народе бели, звездице свучена са свода,

Мајушна пахуљо сунца,

На ти, радости знанаца, друже насушни,

На ти, кад се смејеш као што дишеш.

На ти, траве слатке у корену белом, траве дојне. Рскавичаве траве на увојке,

Тршаве траве, нежније са стране осојне, Некошене траве руде, веселе ко девојке.

О велика моја земљо вита,

Знана

До траве, до кише, до неба,

Као да си малено зрно жита,

- Као жена између два длана.

О земљо знана — пртином дана,