Pastir

93

евога. Душа Ге унутрашљост човека, тело Ге спољашност његова. У човеку дакле видите две потребе: Гедна 1е невидљиве, бесамртне душе, друга ге видљивог самртног тела. Као год дакле, што су ове две потребе код човека просто као човеку нужне, од кошх гедна спољашност а друга унутрашњост његову представља, не мање Ге тако и код човека, као хришћанина, И хришћанство има спољашности, има унутрашњости своГе: прво ге црква, друго Ге вера, жива наука Христова; и као год што Ге тело огледало душе, тако 1е и црква огледало вере. — 11 ашо1 дакле неоескоц бесамртно 1 души, да човек постош, нужно Ге земаљско самртно тело. Наиго! невидљивоГ божанствено! вери, да се хришћанство одржи, нужна Ге опет видљива зграда цркве. 0 Гадни би ми Хритпћани били, да цркава немамо! и овако колико пута на странпутицу залутамо, колико на нозив свог као Хришћани заборавимо. Но црква. тат дом божиш, кош се изнад свиГу других домова уздигао, као неми етражар бди над нама: он нас сећа свете задаће наше, буди засналу веру у нама, и распаљуГе спрама исте тињатући жар, кош се већем угасити хтеде, тедном речи: он нам згрева охладнелу душу, дражи 1е на рад, Гача и уздиже. — Сам 1е Христос давши нам крштење и причест, положио основ цркви нашог, 1ер знаГући слабост људску, бо1ао се, да ћемо забављатући се ми на недокучивом земљишту, малаксати у вери, те нам Ге и оставио нешто наочигледног, гато ће заниматући телесна чула наша, и опет имати жељена утиска на душу нашуКао што видите, црква, ова света зграда, нужна нам 1 е да одржимо себе лакше у вери хришћанскоћ Та црква нам 1 е управо од земље к небу пружена лествица, ко1а нам олакшава приступ Богу. — Но та иста црква опет сама за себе, без живе вере, науке Христове, остаге проста, мртва зграда, без нкакве више цељи, икаквог светога значаГа и важности, као и само тело наше, кад из њега нестане душе. Вера дакле за себе значи то што и душа, црква то, што и тело; гер