Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi

! 9 312 caeci

3 οὗ γὰρ διό πε µόνον

| ! LIBER"'*SEXTVYS 68i λος, ia SN. 47 -- . ec ες εως * . . PEEL IR ασ θεσιν κά εν τότῷ τὸ πἀντὸς μᾶλλον, ὀλέγο Ἀ pofitionem talem & in hac vniuerfi parte pos cen S^. SO κ ENS ΄ : . ius 1 μεν ἄνω: το σε, εἰς τὸ λεγόμενον κάτω. med, Όσο, quod furfum nominare folemus, figniη τὰ ποιαῦτα,πεῶτον μὲν κενο λεκτέον. ὧό το OU haberefe frmiliterad deors ει ο λος κ ορ iade epe capa um. Aduerfum hzc igiturin primis eft affes ὑπόσοισις τις τῶν ειρηµένῶ» εν εκε TOV, E erdt B Rech : uA RD T κ τοπ τν d rendum, in horum quodlibet effe eorum que DONT E dicta funtaliquam fubfiftentiam : non eandé σος ολληλα,όπε σέος το εν ὡπαντώγ.χὠρλς tamen in omnibus;fiue eorum inter fe;fiue ad » 2: ^ US 3 «. Z z à ; SE zi μέν τοι σοεὺς ἔκασον τῶν λεχθέντων ἐπίσεετέον: ipfum cunctorum vnum. Seorfum tamen ad-. uerfus fingula que dicta funt, eftinfiftendüz

Quando dicitur bomo unus; aliud ibi efl bomo, aliud unum , cuius participatione fit «nus bomo. j Caput XIIL.

Name unum de non bomine pariter bredicatur atque de bomine, & bowo ita multitudido quzdam ef? ficut ez ungs. Vüum ipfum de bomine praedicatum non folim negatiuum eff, perinde ac fi tautum fignificet bunc bominem, Gg nou alium: nam po[tquam percepifti bunc bominem reuera effe unum, flatim indicas non effe illic bominem alterum, qui etiam ipfe in fe [ut unti. Preterea tam firma efLunitisipfuá matura , wt oppofitum eiussid eft multitudo nec exiftere pofiit ab[a, uno, nec intellici, imó «y omnia quicquid funt, unione confifunt : quafi unum ipfum maxime per fe exiflat,omniumz2 fupremum: fine cuis participatione nulla in nobis oritur, cz permanet cogitatio: itema cum unitatis participatione multitudo etiam difcreta fit aliquid unum , «g continua magis unum; resé, indiuidua maxim? unum:certé unum ipfum propriem poJfidet exi[lentiam.'Praterea Peripatetici confirmat unum fignificare aliquid ipfummet fibiipfr indiui[um penitus &' indíflans, ata, interim affrmatiuum efe, non negatiun. Huic enim [rgnificationi oppofitum aiunt e|fe uidelicet aliquid in fe diuifum: im qua diuifone multitudà contingit una cum priuatione : tum quia fic prior effentia definit , tum etiani quia msliitudine contingente no2a2 kind iam dicimus, neque boc eft ifIud, neque ifTud eft illud. Quum igitur Jiguificatió uni oppofita frt negatiua , [ez quitur, fiznificationem unius affrmatiuam eJfe. Denique unum adeb affirmatiuum ef, ut && ip[um ponat multi iudinem,neque uici[fim: cg quemadmodum duicenna probat in Metapbyfiais , aum ab iatelle&u percipiatur; atque concipiatur antequam ulta, quamuis imaginationi forte aliter accidere poffit: "8

-— INN E, DA. mre : UR Sr "E τς Το δη Ἅπο τὰ ὑποκειμόνὰ γενέῶοι Ἀπίωὼ Α PRINCIPIO quodaiuntà fubiecto fixívqcuw T8 &vóg T2 Uzoxetuéyg «gy TS £y ou- — CI! notionem, vnius ipfius fabie&i & homis esce od pd irme, s ἄλλα ὀτεοιῶ ζών , ἤ nisin fenfu pofiti, vel caiufuis aninialis aüt là 2 Ail E d al NS INS : pidis, quónam modo rationi confentáreumi καλος λογος μενου — judicabitur? Quippe quum aliud fit qui cera 75 (payeyT 6 T8 2 d para, a^ 2ÀE xg] 8 120 nitur homo, aliud autem,neq; vllo modo idé rx ”- ὰ ^ N * iX x c ^ ; z . B . . . * * TS óyT0G TH SV . M 93 oU xgà €7i TM [A7] οὐ θρώ fit ipfum vnum, alioquin ipfa ratio cogitandi πε τὸ ἓν ἡ ο ιάνοιω κωτήγορέι. ἐπετα ὥσπερ nunquam vnum de non homine praedicaret.

m 5 2 2 3 rez Z eréa quemadimodü circa dextrum atrqs ἐπὶ τῷ οεζιῷ Q 2v ms tev,g utl xuspae- Dreterea quema Uie RES talia cogitatio non temere iricitata, fed diffes

LL ópera dern dia epoy έλεγε τὸ adi, B rentem intuita fitum, inquit hic eff vel ibi : ETOCI mie raa, ὁρσα,λέγει A 59 δη κε ita & hacin re cüm aliquid infpexerit,enuntiyiy gra Opa, rg ἐπὶ μηδενὶ τὸ εν λέγει. *£ atvnum:noneniín varia quedá hec paísio 93 δ)] ὅτι µόνον κα 81 ὤλλο-κο 9ὸ εν τῷ ϱ ὃν eft, neq; in re nulla vnum affzrit, Neq: putanὤλλοιώλλο ἓν λέγειέπετα ᾖῃ ἄλλο καῇ τὸ ἔτε- dà eft, iccirco perpenderevnum, quia [olüni

v NU exo NI M d hoc (it, neq; aliud quicquá : nam in eo ipfo ρονιὥδερον.μη 2 ερασαπα σης ιο πα αλλο quod inquit, neq; aliud, interim aliud vnuni

zy E z » / 7 z e ^ : I A 2s £ge& 1 d'idyoie ETE pup T µόνον οταν λε- dicit. Deinde hoc ipfum quod dicitur aliud

^ ^ T * NT z S e T - E 1 k LL t 3 ες γην µόνον λέγει ὠσετο εν λεγε, Ε0 τὸ Γ0- & diuerfum, pofterius incidit. Nifi enim ane τον ἔπειτω τὸ λέγων πεὺν εἰπέῖν a Ast, C nitereturad vnum, neq; aliud, neque diuerft

£a ἐν. περὶ ὦ λέγει πεὶν εἰπέῖν ἠνοῆσαί τινα cogitatio diceret. Item quando hoc ipfum UU S Eo re E T T τολλὸ quod nominatur folü pronuntiat, tunc vnu σε ώμο pt. 9 9n mato ενος maa folá inquit. Quápropter dicit vnü antequá fo ὃ ἆ πολλὰ ἀνάγκη πεοὔπάρχευ Er. vio — Jü.Acceditad hecquad ipfe dicés pri? quàmt Iu aulas Aéynmhaa ἔνος A&ye C gparty, dicat dealio, vnum exiftit vnum, atque idipro» ze occus, Kg] eic £y GUJ TETA y Me o fum dequoloquitur,prius quam dicat vel irió

αι ο o ALTA 3 telligataliqua circa ipfum elt fimiliter vnurti: Ad σολ P PPUA ὦ σλήη»)ος ενα Sc "η ο ed με Autenim vnum eft,aur plura quàin vriuin ats

Z zu f - €

ἡ διάνοια δήλόνπὰ ο " LA T AStA que multa. Ac (i multa fit, neceffartum eftanz διδᾷσα τὸ 9,2 pa Ex T? σλή9ος ὀξέωςτὸ ^ tecederevnum: fiquidem & quando multi, £y ra όν τῆς τάξεως Ἰδᾷσα,τρ τᾶ ππολλᾶ φύ Ὁ tudinéinquit, plura vno pronüciát:& quanz

do exercitum multosait,armatos in vnum oe dinatos intelligit. Cogitatio fané multitudiz nem non permittit multitudinem permanere:qua quidem in re patefacit vnius fabfifentiá dum nonexhibet vtiü quod nullo modo habeat multitudo.vnà nanq quoc refultat ex ordine, D admodum celeriterq; perfpiciens,ipfá multi naturá redegit in vnt.iá vero neqs hacquidé inre a8

EY LE NM DELETE x gy oui 9ogev et5 ἓν, ἃ 3 9 £ d' iyrab Sa, T0