Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi

LIBER ΝΟΝΝΥΣ.

769

«φῶς αὐτὸ κὠθαρον,οιδωρῆμιξ Φον, θεὸν uóue- À verólumen ipfam purum, leue;fablime, De

— or o 3 z bY z 2S Voy. tía oy 2, oy Tet. ἀναβωνέντω µεν,τότε, εἰ 3 £ ω eJ i - moy (Bapudorro, ὥσπερμαξαμόμενον.

Fruitio Gef.

Animus abfoluta tandem praeparatione Deo quim. pro prorfes babente,amorem evga ipfum concipit infmitum iimoxmTonvbianimus:am occurrat; fed δὲ QDens:queimc

tio cütigit igni. Hiucilled Paulinofhri: Qui adk noftrum Deo [emel potitum nunquam inde

τ.

frone depofita, argamentatio im ea iam fub;

tunceffectum, imo veró iam exiftétem, tunc quideiaccéfum. Sinautem grasatüsanimus , rurfus indelabatur, iam quafirurfus extinétü.

Cap X.

xiuts ex infinito bono virtutem attrabendi infinitam

vtrinque igitur adco transformatur in Deum, vt intuentdniodum fs aer aitenuetur in lumen, quod iam forté ab ini eret Deo, vuus fit [biritus.Conceffit quidem Plotinus intelletNim H.Concedit eg rationem conuerti ad intelle&um,quando difcurtitus. Conce[furus erat € rationem ibi perpetuo coutucri, pres

.ofertim ácorpore penitus sb[olutam,quod ex bic inter] oquendum tetigiffe videtur.

Y xd : 1 : s λυ εν ὅλως . ecc δε ὅτε καὶ τὸ σσιωεχ.ες ἔστε qiie D Ecl S6 ETI EVO X AH AEVO S d E poiety 667] σῳ τὰ σώματος.ἔσι Ἄ τὲ ἑωροικος,ὰ τὸ ἐνοχλή μενονιἀλλῶ.τὸ ὤλλο,ὅτε τὸ ἑωρακὸς,δ2γέί qiu Dou. Sx 2eyou) Tin czrigh pw vli ey 2eod

ζεσικα σίσεσι. ς τῷ τῆς ὠνυχῆς dig Aeyic-

n: NON ida - ——M t N 3” 2 zx Z pLo.T6 C£ 1d eV KOM 75 €200 00V. EG3Y, S16 671 AOοσ,άλλα μείζον λόγε . καὶ ὦς) λόγ». κο ἐπὶ τῷ λόγω, ὥπερ KZ TÀ ὀρώμενον. ἑαυτὸν μὲν ὄτεξ- οτι 1 ὧν " τότε ἑρῶ,ὅτε τοι τον ὄψεται-μολ?- Aoy ἢ αὐτῷ TiÉTO GUDESEH . Kg] T21g TY eod

σεται ὡπλοιῶ γμόμενον. τό χα οὲ, $d: ὄψνε”

TO4 λεκτεον. τος) ἐ ipsu ἔπερ ο δύο ταῦ-

ταλέγεν,τὸρτε ἑρῶν κο) τὸ ὁρώμενον, ἀλλὰ μὴ

εν ὤμφω πρλμήρος μεν ὁ λόγος τέτε μὲν οιὸ «οὔτε διακρί Έτε ὁρό ὅτε διακρίνει ὃ,τε ὁρῶν ἐσδε Φαντάvá cp ζεται δύο. ὠλλ οἷον ἄλλος οῤρόμενος, E £x αὐ-

γω ρόμεγος, SN

xyeseu

T0g.g d' QUTS TUUTEAGI XCLX AO {5110 Ας ὄγεσν ὥσπερ κά]ρῳ κέντβον σωάνναρ. 9) ἐ]αζθω σωελύόντα, έν ἐσι.τότε δ ύο,ὅταν χωρῖς ὅτω κο ἡμείοωννῦ λέγομεν ἕτερον . dió xe Φύσφρωσον το θέαμα, πῶς ον ὤαπαγγέίλειέτις ὡς ETEp OV HY id 2v εκείνο, ὅτε X ECT? $qipoV, Gd, y "T pOG GCLUTOYV

PE

E gens.

T 5 ^ ^5» x 3 e£ 2 34, uc .— vga 1 ΠΩΣ οιὼ 5 μενει Ἀεκείνουη ὅτε µήπω εζελη Ἑ | CVR nam igituranimus ibinon permae

netz?profecto quoniá condum hinc emigrauit omnino. Eritautem & quando dabitur continuitas intuendi, cüfcilieet corpus nullo modo intuità perturbabir. Eft aute qui vidit;)non quod proprié perturbatur, fed aliud quiddam. Atqui & ipfe qui videbat,tunc precipué vacat àvifione,quandoabea non vacat fcientia,qua in demonltrationibus coniecturisque,& ratio

C nis difcurfione verfatur: ipfum vero quod eft

videre & ipfe videns,non vlterius ratio quzdá eft,fed quiddam excellentius ratione, rationéqueantecedens.atque fi quo modo in ratione fi, citibi potiustanquam vifum. Quifquís igitur feipium videt, certé dum videt, fe infpicit ficaffzctum:imo veto (ibi fic difpofitocoherebit,talemque perfeüriet, fimplicem iam prorfuscffectum. | Forfan veró neque videre dic&. dum,fed fieri potius ipfum vifum. Siquidem

D hecduo quedam effe putandum, fcilicez vidés

atque vifum,neq: vtraq: vnum : tametfi fermo hic videtur audentior. Tunc fané neque proprié videt , neque tanquam videns ipis diícernit,neque duo quedá imaginatur: fed animus tunc tanquam factus iam alius, neque ipfe vl terius,neque fui duntaxat illuc fe confert, eid: fe dedit,factusQue totus illius,euadit protinus vnum tanquam centrum cum centro coniuns Hicetenim concurrentia vnum fiunt; runc veró fant duo, quando inter fe difiungunz

tur.Sic & nosnunc dicimusalterum. Quamobrem fpectaculum hoc dictu admodum difficile eft Quo enim pacto pronunciabit quifpiam tanquam alterum, quod dum videret, non videbat vtals

teram,fed [ecum penitus vnum?

Fruitio Det.

Cap. a.

Firtuteipfrus vnius vbique fit vnio:nec aliam ob canam friniliora inuicem facilius yaiuntur, quam quoniam in qualitate [unt ynum. Animus ergo cum ipfo principio rerum ynotunc demum ynitur aritiffimé, quan do ipe pe tiffimum in fe fit yumzid autem effititur,quanda exutus multitudinem que ad Wiaginationem rationem, intellirentiam pertinet, euadit [ula fua vuitas,atque bac ipfa per amatorium affttium finitur vnitate diuina,centrum ita fuum cum centro copulans vniuerft . Plotinus animum [ic affe&kum aJferit intelletfaalem formam fuam tranfuiffe ad yuitatem:rur[usd, rationalem formam ad intelle&tualem Jmniliter tran[Buliffe. Hinc igitur couce[furtus erat vatiaralem pro intelleéfualiiam babendam, atque banc ficut eo illam ibidem perpetuo permanfuram prefer tim qui dicat animi in [tatu illic immolili confHtutà euafi]fe quafi iam [Hati , acne dum nalura mobile [ed ipfam quod prima effentia tran[cend'fe vbi fine motibus faciat e laboribus. Nos certé Magnanime Laurenti laboribus in Plotinum no[!ris finem addiuuante Deo nunc imponimus : fic Deum omnipotentem [uppliciter adorante;.

^

Gratias tibi agimus [umme Deus ,illuminator mentium autfora, bonorum, quid nobis preter meriti ad abfols uendi opus tantum tua gratia Yires fuppeditafTH. Wa precor clemetiffige Deus vera Lectori pio pre[peritateinfeizde jr. zlerca lumt,quo vera pa[rim di[cermat à falfisne v[qua vel meditando, vel agendo à tta voluntate diffenz iat.