Quaestionum paroemiographicarum capita selecta

22

enumerantur, et de origine Aesopicae fabulae quaeritur, denique fabularum genera accuratius describuntur. Initio derivat auctor ignotus vocem uapoqjua ab oqxoç, quod idem atque ôooç valeat (p. 177 Scbneidew.): xi]V rcapotpiav ôvopaÇsafi-aô epa ai xtveç ànò xwv oipwv ouxw Se al óSoì èxaXouvxo. Oé S’ àvUpamoq oaa xotvoocpsXf] euptaxov, xaOxa xaxà oSoùç av£ypacpov ÔTxèp xoû TtXetovaç xfjç dnpsXelaç psxaX appdvetv • oüxoi xaE xà xûv ctwçùv COToepfi-sypaxa yvaififjvat epaae, xac xà HuS-a---yoptxà TcapayyéXpaxa. Itaque de inscriptionibus, quae secundum vias publicas legebantur, agitur; tales autem inscriptiones ber mis, boc est lapidibus quadratis, quibus longitudo cursus viarum significabantur, erant insculptae (v. praesertim quae Apostolius e lexico quodam, ut videtur, etymologico babet, Praef. §§ 7 —B p. 237 Leutscb.). De bis bermis baud multa a veteribus auctoribus relata sunt 1 ), e quibus testimoniis Hesycbianum quendam ebgo locum. Leguntur apud Hesycbium : 'lratdpxecoç 'Eppfjç • 'lrata éppac, aç àvéaxrjasv "lixxapxoç axfjXaç èyypâij;aç siç auxàç èXsysta, è£ èv êpeXov peXxéou; oi àvaytyvdiaxovxeç yîvsafiat (plura de bis bermis videas apud Ps.Plat. Hipp. p. 228 c — e). In Hesycbii lexico peregrini qui non sunt banc expbcationem sentient ceteris glossematis Hesycbianis, quae brevissima esse solent, similem non esse, at proverbiis apud Hesycbium et argumento et forma esse persimilem. Itaque boc loco cum proverbio res nobis est, quod commendat etiam simillimum Demonis (Mill. H 13) proverbium : xò 'lratdpxou xecxlov • "Iratapxo; 6 Hetataxpdxou xapà xi)V Hufitav xeix°S wxoSôgïjas xoXXà xoù; ’AUtjvacouç etç xàvaXwpaxa àvayxdaaç 2 ). (De Pisistratidarum in operibus publicis collocandis industria omnino multa legebant® proverbia.) Noti erant igitur paroemiograpbis bermae inscripti secundum vias dispositi. Quae cum ita sint, prioris etymologiae auctorem qui nimirum bermas eos cognitos

1) Haec sunt omnia quae novi testimonia : 1) Ps.-Plato Hipp. p. 228 c—e, cf. Hesyoh. s. y. 'liîndpxeioç c Ep[iijç, Harpocr. s. y. 'Eppai (p. 86, 4 Bekk.), CIG I p. 32 et Add. p. 880 (= CIA 522), 2) Philochor. fr. 69 M. (=r Phot. Suid. Apost. 17, 23), cf. Eustath. p. 1353, 7, Hesych. Phot. s. v. 'EppîJs tpixScpaXoç, Phot. s. Y. 'E . atpocpaîoç, texpaxé^aXoç. —Ex auctoribus reoentissimis v. Ern. Curtium, Ueber den Wegebau der Grieohen (Abh. d. Beri. Akad. d. Wiss. 1854) pp. 212, 251, Wachsmuthium, Die Stadt Athen, Ip. 498 3 , Cru sium, Aristophanes von Byzanz (Philo). Suppi. VI [lB9l] p. 277 sqq. 2) Hoc proverbium decurtatum esse Crusius Rh.M. 40 [lBBs] p. 318 recte monuit; etiam Hesycbianum proverbium decurtatum esse videtur.