Quaestionum paroemiographicarum capita selecta

ri Kùixpia Y uv ’’l T ° v aùxôv xpôixov èiil xûv àXXo)v. èàv 5è prjSspia ûixâpXy npoalHjyr) a7)paivouaa xô Yévoç, y.oivoxépoiç xôv xotoùxov AiacÛTieiov y.aXoûpEV. oi 5s Xsyovxeç xoùç pèv êwl xoiç àXÔYOïç Çtioiç ouyy.si]ièvouç xoioûaSs slvai, xoùç 8’ èit’ àvS-puuxoiç xoioûoSs, xoùç (lèv ccsuvâxouç xoioùaSs, xoùç Ss Suvaxcûç èxopèvouç xoioùaSe, sòviS-og [roi ûkoXappâvsiv Soy.oûoiv • èv Txâai xoîç Tcposiprjpévoiç elaiv s.7taaai ai ISéai. Alot&îïsioi Sè ôvopaÇovxai mç èîifeav, oi>x sxi A ï a m 7t o j Tcpcôxoç s 5 p éxl) ç xrâv pû9-ü)v syévexo ("OjiTjpoj fàp 7 - at TïxioSoç y.ai ’ApxiXoxoç '/.ai àXXot xivèç upsapùxspoi ye-Y o7 ®' lB ? aùxoû çaivovxaç èixiaxâpsvoi, y.ai Sè y.al Kôwtç ó KiXtg, y.ai Qoûpoç ô Supapixrjç, y.ai KuPiaaôç èy. Aipûiîj pvrçpovsùovxai ÙTtô xivüjv üjç puHoixoioi) àXX’ Sxi Aîaturcoç aùxoîç pâXXov y.axay.ôptuç y.ai Sççiffiç è/ v pTjaaxo . . . wacisp ’A p iaxocpàvstôv xi p, éx p o v , y.al SaiKpiy.ôv, yai ’AXy.aiy.ôv, y.ai SXXo ciu’ 5-XXou XÉYSxai, o&x ôç xoùxa)v Tcoixjxffiv (lévov, 7) Ttpràxov ègsupvpiôxmv xà jiézpcc, &XX’ ôxi aùxoîç Irci zb tiXeîoxov lxpf;oaxo cet.

Aia có j is ioç pèv yàp XéYsxai ó cteò àvSpôç Alaióitoo lîXeovàaavxoç èv xqi xoioùxtp stSet io 5 p.ù9-ou, oùx eü P ó vi og,

ü)ç èv noir]Z'.y.-çi |i éxp o v ’ApxePoûXsLov rj xai 'Apici x o cpid vsi o v, S Xéfsxai 06/ eijpï)|j.sva ùtxò râv àvSprôv, àXXà ixapà xoûxoiç; y.axay.opèaxepov èv xfj Troifjaei xstaYiiévtüv.

Illae quoque fabellae, quae etiamsi originem non ab Aesopo acceperunt, nam videtur eorum primus auctor Hesiodus, nomine tamen Aesopi maxime celebrantur, ducere animos solent cet.

Omnia haec testimonia in rei summa inter se congruunt 1) übique distinguuntur varia Aesopicarum fabularum genera, 2) Aesopum esse fabulae inventorem omnia testimonia negant itaque omnia ad eundem fontem principalem referenda sunt. Inter Diogenianum et Theonem artior quoque necessitudo observari potest: uterque

29