Ritam

MASSIVE ATTACK, PORTISHEAD i TRICKY

- svi iz istog grada (Bristola), i svi već neko vreme prave najplememtijo, vMonarsku dance muziku.

Bristol je trenutno koledž centar, jedan od mnogih u Britaniji. Neka da je to bio bitan trgovački centar zbog izlaska na more. Bilo je to u doba kađa je Britanija posedovala kolonije i vladala morima. Zatim ih je izgubila. Od tada je Bristol mračni bermudski trougao za svaku nadu. Muzičko zalede ovog misterijama plodnog grada zadire u radove The Pop Group, ргеко sveže inkamisanih Pigbag, ili Rip Rig and Panic od kojih se kasnije Neneh Cherry odvojilau solovode; zatimčitava generacijaOn-U Soundprojekatameđukojima i Gary Claii, monstruozni kritičar društva; verovatno najkomercijalniji- Soul 11, Soul,. prožeti jednim od najoriginalnijihproducentskih talenata današnjice-Nelee Hooperom, i ono što je ovo muzičko stablo konačno predstavilo najširoj javnosti - bristolska moderna agonija; Massive Attack, Portishead i Tricky. Objektivno posmatrano (nova) bristolska scena samo je uigrano pređstavIjanje pozadine života, njegovog oporogukusa i nekakvog maglovitog isparenjaskrivenih strasti, željaizločina... Muzički, Bristol je danas onošto je svojevremeno bila serija "I\vin Peaks". Neverovatan splet okolnosti u seriji analogan je obilju muzičkih žanrova koje ova scena kombinuje. Spiritualna romantika vokala Beth Gibbons (Portishead) nosi silinu Ijubavi prelepih likovaserije. Preljube, zločini, novac, zakon, jedna realnost (pomalo) prožeta zlobom, nije li to osnovni trag muzike Massive Attack. I na

kraju, magijom i strahora ozvučena poruka 'Tire walk with me" otisnuta u oličenju iskonskog zločinca. Krunu takvih pobuda simbolično bi poneo Tricky. Nekada davne Kate Bush je samo naslutila konture jedne moguće životne neobičnosti. Epohalno ostvarenje "douđbusting" danas se namečepesmama Portisheada,kao EAcPo StevanuKingu. Potrebnaje samosnagainventivnosti da se probere i iskorisd detalj stvamosti kpji u Ijuđima prebiva poput viševekovnog klišea. Pokazuje se njegovo pravo lice, prepuno bora i oSljaka. To je otkrivanje prave ličnosti Dorijana Greja Pevati danas "Give me a геаson to be a woman", nije samo jecaj slomljene žene, to je ikrik besmislenosti usamljene feministkinje, to je dilema nesigumog travestita, to je zavodnički zov homoseksualca. Portishead su opšte pnhvačeni, jer njih su čekaM skriveni činioci našeg društva. Njihov debi albura "Dummy" kroz deset numera promišlja elementame tajne svakog čoveka; njegove želje, ideje, Ijubavi i ono najvažnije - njegove tuge. Beth Gibbons, vaspitana na od suzapromukle beloj kraljid bola, Janis Joplin, kroz ponekad preoštru, namemo neiznijansiranu melodiju, priča priču savremenog Ijudskog bića. Drugi singl benda, "Sour times”, seansa je koja nužno priziva nostalgiju u svakome, a zna se šta nostalgija budi... Otupelii tipičnozaßristol, dubovani ritampodsmešljivjepozivna ples sa životom koji krijemo.

Тпску

34