RTV Teorija i praksa

PRIKAZI

Braco Kovačevič

SOCIOLOŠKI PRISTUP RADIJU I TELEVIZIJI

Knjiga Žana Kazneva (Jean Cazeneuve) Sociologija radio-televizije', prikazujuči osnovne istraživačke pravce, ekspanziju radija i televizije, interakcijski odnos emitor - recipijent, funkcije i uticaj radio-televizije na druge oblike sredstava masovnih komunikacija, itd., predstavlja pokušaj da se preko eksplikacije stanja nauke u ovoj istraživačkoj oblasti inauguriše sociologija radio-televizije. Autor je knjigu podijelio u tri dijela. U prvom definiše socioiogiju radija i televizije, utvrđuje njene granice, predmet i metode istraživanja, te uticaj difuzije na publiku. Pokušaj definisanja sociologije radio-televizije Žan Kaznev nije želio da zasniva isključivo na vlastitom teorijsko-empirijskom poduhvatu, nego je imao na umu i rezultate drugih istraživanja iz ove oblasti. Da bi bio jasniji, autor navodi definiciju Žorža Fridmana (Georges Friedman) po kome se sociologija radija i televizije „pokazuje, pre svega, kao studija interakcije između, s jedne strane, društva i skupova iz kojih je sastavljeno i, s druge strane, velikih tehnika komunikacije, a posebno radija i televizije”, Većina radova koji tretiraju složenu problematiku ovog područja, nastala je u zemljama zapadne Evrope i SAD јег su određene društvene determinante,

1 BIGZ, Beograd 1976.

225